Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
A. van Atten De wraak van den cowboy, druk 1, 144 blz.	G.K.C.O. (Cartonnen band). 10 t.d.t. 75 cent. Dit dikke boek heeft een meesterlijk geïllustreerden omslag, waarop met drie kleuren rood, oker en matblauw een fraaie compositie is aangebracht. Jan Lutz heeft eer van zijn werk. En de inhoud is evenredig met den vorm. Vertelling, strekking, stijl, en taal, uitvoering en illustratie - zij wedijveren alle met elkaar naar den "palm der victorie". Rufe was een der pioniers onder de veehouders in de prairiën van het verre Westen in Amerika. Klein begonnen, was hij eerst in alles voorspoedig geweest, wat ten gevolge had, dat hij God vergat en in zelfvertrouwen toenam. Nu kwam de tegenspoed. Eerst verloor hij zijn vrouw en eenig kind. Aan zijn stervende vrouw beloofde hij elken dag een gedeelte uit Gods Woord te lezen, maar God zelf zocht hij niet. De maat van zijn ongelukken werd vol, toen hij bij een veetransport zijn geheele groote kudde verloor, die tijdens een hevig onweder dol geworden, in een afgrond stortte, en waarbij hij zelf te nauwernood aan den dood ontkwam. Zijn cowboys meenden, dat een misdadige hand de dieren dol gemaakt had, waarop hij zwoer de schuldigen, als hij ze vond, te zullen dooden. Arm geworden, werd hij nu cowboy bij den veehouder Lewis, dien hij trouw diende en op wiens 12-jarig nichtje Kate hij zeer gesteld was. In zijn vrijen tijd maakte hij haar met den Bijbel bekend, waaraan zij vreemd was. Wat voor hem alleen verstandswerk was, werd bij haar een zaak des harten. Op haar beurt bracht ze de boodschap des heils aan een oude vrouw uit die streek, en toen ook deze tot bekeering kwam, vermaande ze Rufe, die haar zijn geschiedenis medegedeeld had, van zijn wraakzucht af te zien. Hij kwam tot inkeer en verkreeg vrede met God. Zijn baas had een ontaarden zoon, Harry genaamd, van wien Rufe veel overlast ondervond. Hij trachtte nu weer eigen zaken te beginnen, wat hem gelukte. Intusschen was een gepensionneerd politiebeambte bij zijn baas in dienst gekomen. Toen deze ontdekte, dat de booze Harry aan zijn vader vee ontstal en hij listig de schuld op Rufe wilde werpen, ontmaskerde hij den slechten zoon en leverde hem aan de politie over. Deze ontkwam, doch vond in woeste vlucht den dood. Rufe kwam aan zijn sterfbed en ontving genade, om voor den misdadiger, die ook in dien onweersnacht zijn kudde in den dood gestort had, te bidden, en hem volkomen vergiffenis te schenken. De "Wraak van den Cowboy" is een vlot en spannend verhaal, dat onze jongens in één adem zullen willen uitlezen. We onderstellen, dat de auteur voldoende studie heeft gemaakt van milieu en sfeer; wij kunnen de juistheid daarvan uit eigen ervaring uiteraard niet beoordeelen. Helder wordt in het licht gesteld, dat geen verstandelijke aanneming van het Woord Gods tot de zaligheid leidt, doch dat vernieuwing des harten daartoe noodzakelijk is. Indien we niet bereid zijn onzen naaste van harte te vergeven, is het niet mogelijk den vrede der schuldvergeving te ervaren. Deze dingen komen in het verhaal met nadruk uit, alsmede de worsteling die in de kracht Gods moet gestreden worden .............. dit wordt op schriftuurlijke wijze medegedeeld, doch in den laatsten strijd, dien Rufe biddend doormaakt, gaat de Schrijver o.i. te ver, als hij zegt, dat een lichte gestalte op hem aankomt, liefdevolle oogen op hem neerblikken en armen naar hem worden uitgebreid en hij zelfs een stem hoort. We willen wel aannemen, dat hij den strijd geestelijk bedoelt, maar dan had hij zich toch anders moeten uitdrukken. Deze opmerking verhindert ons echter niet, dit fraaie boek met warmte aan te bevelen.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1937