Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
P. van Hall De zoon van den kustwachter, druk 1, 24 blz.	G.K.O. 5 t.d.t. Titel en verhaal zijn van het echt-ouderwetsche Zondagsschoolboekjes-type. De zoon van den kustwachter op een Noorsch fjorden-eiland is teleurgesteld, omdat de stranding van een schip bij het eiland de kerstviering in de war stuurt. Een gesprek met een schipbreukeling en de viering van het feest worden hem ten zegen, zooals later blijkt, als Fritjof, de jongen, volontair-stuurman op de groote vaart, den man als matroos op het schip terugvindt. Als vader vertelt Fritjof deze geschiedenis aan zijn kinderen, waarbij dan voor den dag komt het horloge, dat hij van den man tot aandenken ontving, toen hij van boord ging. Zoo was óók de inhoud van het „Kerstboekje" 50 jaar geleden. De evolutie, die dit genre lectuur sindsdien heeft doorgemaakt, is blijkbaar den schrijver onbekend gebleven. Dat zoo met één ruk de klok weer wordt achteruitgezet is wel een heel ernstig bezwaar, dat we tegen dit boekje hebben. Ook gaat het in zijn indicatie op de beteekenis van het kerstfeest, „dat het ons herinnert aan wat de Heere Jezus gedaan heeft .... die heeft voor ons ook alles over gehad en Hij dacht nooit aan Zichzelf", aan het wezenlijke daarvan voorbij. „De liefde van den Heere Jezus, die ons veel beter begrijpt dan de menschen en die ons altijd wil helpen als we 't moeilijk hebben" is niet de eerste hoofdklank van het Kerstevangelie. Die hoofdklank is dieper en voller. Het ouderwetsche Kerstboekje was rijker van inhoud. We meenen, dat we zooveel keus uit zooveel betere verhalen hebben, dat we het onderhavige liever niet uitdeelen.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1941