|
|
|
Anthonia Margaretha Die gelooven, haasten niet , druk 1, 142 blz. | Jacob Willersma, een tuinman, wordt ontslagen, omdat zijn patroon gestorven is. Na lang zoeken en na veel armoede geleden te hebben, komt hij bij eene dame in dienst. Door een ongeluk wordt er geld vermist, en de tuinman krijgt onder verdenking van diefstal zijn ontslag. Willersma blijft niettegenstaande al de tegenspoeden op den Heere vertrouwen. En hij wordt niet beschaamd. Zijn eerlijkheid en trouw komen duidelijk aan het licht. Weldra krijgt hij eenen goeden dienst bij eenen heer op een dorp. En de laatste dagen zijn nu de beste. De vorm is zeer aangenaam. Boeiend en duidelijk wordt alles medegedeeld. De geschiedenis is in 12 hoofdstukken met opschrift verdeeld. Het boekje is met groote letter gedrukt. De plaatjes vinden wij de mooiste niet. Ook de illustratie op den omslag bevalt ons niet best. Dat portret lijkt hoegenaamd niet op dat, hetwelk tegenover bladz. 88 te vinden is. Die man daar buiten staat er heelemaal wat wonderlijk bij. Dit verhaal bedoelt in het licht te stellen, wat de titel aangeeft : n.l. dat het geloovig en vertrouwend wachten op den Heere met eene blijde uitkomst wordt bekroond. Aangezien de geheele strekking opvoedkundig is, achten wij het meer geschikt voor oudere, dan voor jongere leerlingen. De gebreken der moeder komen zóó duidelijk uit, dat het voor sommige kinderen gevaarlijk kan zijn, dit boekje te lezen. De Schrijfster oefene haar schoon talent door degelijke studie, en houde vooral toch duidelijk in het oog, voor wie ze eigenlijk schrijft. Aanbevolen, doch niet onvoorwaardelijk. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1901 Open Jachin-boekbeoordelingen. |