Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Die kwajongens!, druk 1, 46 blz.
Inhoud: Oude Jochem woont alleen. Leentje, een van zijn kleinkinderen, woont tijdelijk bij hem. Ze is zwak; moet buitenlucht en versterkende middelen hebben, die ze thuis niet kan krijgen. Jongens uit de buurt plagen vaak de oude Jochem. Er gebeuren dingen, waardoor het tussen Jochem en de jongens goed wordt. Ze worden vrienden. Door toedoen van Leentje; het kleinkind van Jochem. Strekking: Wat het geloof en het gebed van een kind vermag. Oude Jochem leert door toedoen van zijn kleinkind ook weer bidden en luisteren naar God.
Conclusie: Dit boek zullen de jongens graag lezen. Goed verteld.
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 1, 46 blz.
IDIL-gids voor de jeugdlectuur, 1956-57
Open IDIL-Gids.
Die kwajongens!, druk 2, 46 blz.
Inhoud: Enkele kwajongens halen bij Ouwe Jochum de geit weg en verbergen haar in een hol. Wanneer Klaas 's avonds bij het huisje van Jochum gaat kijken, bemerkt hij dat deze een klein meisje bij zich heeft, dat voor haar gezondheid bij opa vertoeft en veel melk moet drinken. Klaas brengt dan de geit terug, doch breekt daarbij een been. Ouwe Jochum vindt hem en brengt hem op aandringen van Leentje in huis. Straks komen ook de andere jongens en dan wordt alles goed. De hele winter halen ze voor Jochum en Leentje hout uit het bos, zodat Jochum gromt: Kwaje jongens... goeie jongens. Strekking: Men moet geen oude mensen plagen, al lijken ze soms wat brommerig. Zij kunnen soms veel leed en verdriet verbergen.
Conclusie: Een mooi, vlot geschreven verhaal, waarin een klein kind haar opa er op wijst, dat het tussen God en hem goed moet komen. Het is van godsdienstige en opvoedkundige strekking.
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 3, 46 blz.
Inhoud: Een vijftal jongens plagen oude Jochum, die met zijn kleindochtertje Leentje in een huisje in het bos woont. Leentje is zwak en voor haar gezondheid in de boslucht. De jongens halen de geit uit het schuurtje en brengen hem naar hun "hol". Een van de jongens krijgt berouw, gluurt door de ruiten en bemerkt dat de melk van de geit voor Leentje was. Hij haalt de geit terug en breekt zijn been. Leentje haalt Jochum over, hem in huis te halen en te verzorgen. Het komt tussen Jochum en de jongens in orde. Ze halen zelfs hout voor hem uit het bos.
Conclusie: De streken van de jongens worden echt minder mooie kwajongensstreken, ze zijn wat tè gedurfd. Leentjes gebed m.i. iets te gemaakt. Haar vertrouwen is echt kinderlijk, doet weldadig aan. Ze leert ook opa vergeven en bidden. Dat een jongen, die zijn been gebroken heeft, na twee weken alweer door de sneeuw kan baggeren, vind ik wat onwaarschijnlijk!
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 4, 46 blz.
Inhoud: Een boeiend geschreven jongensboek, hoewel ook geschikt voor meisjes. Baldadige jongens maken het de eenzelvige oude Jochem wel heel moeilijk en verdrietig door hun plagerijen. Maar in Jochem zelf ligt ook een diepe oorzaak van zijn versomberd, verkild leven. Hij verhardt zich tegen Gods liefde. Zijn zieke kleindochtertje Leentje, voor wie hij een heel teer plekje in zijn hart heeft, heeft niet vergeefs voor haar grootvader gebeden. De jongens ontdekken dat die oude Jochem nog zo kwaad niet is en de oude baas mompelt met een glimlach om z'n tandeloze mummelmond: "Kwajongens... goeie jongens"! Strekking: opvoedkundig.
Eindoordeel: aanbevolen. Tweede beoordeling: prijs f 1,15 gebonden; jongens- en meisjesboek.
Inhoud: Enkele kwajongens halen bij Ouwe Jochem de geit weg en verbergen haar in een hol. Wanneer Klaas 's avonds bij het huisje van Jochem gaat kijken, bemerkt hij dat deze een klein meisje bij zich heeft, dat voor haar gezondheid bij opa vertoeft en veel melk moet drinken. Klaas brengt dan de geit terug, doch breekt daarbij een been. Ouwe Jochem vindt hem en brengt hem op aandringen van Leentje in huis. Straks komen ook de andere jongens en dan wordt alles goed. De hele winter halen ze voor Jochem en Leentje hout uit het bos, zodat Jochem gromt: Kwaje jongens... goeie jongens. Strekking: Men moet geen oude mensen plagen, al lijken ze soms wat brommerig. Zij kunnen soms veel leed en verdriet verbergen.
Conclusie: Een heel mooi en vlot geschreven verhaal, waarin een klein kind haar opa er op wijst, dat het tussen God en hem goed moet komen. De godsdienstige en opvoedkundige strekking is goed.
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 5, 46 blz.
Inhoud: jongens plagen een oude man Jochum, de brombeer, die in een eenzaam huisje in het bos woont. Jochum zorgt voor een zieke kleindochter Leentje. De jongens stelen z'n geit. Nu is er geen melk meer voor Leentje. Gelukkig brengt Laurens, een van de jongens de geit terug. Hierbij breekt hij evenwel z'n been. Juchum draagt hem in huis en de andere jongens halen de dokter. De jongens gaan nu zorgen dat er voldoende hout in huis komt om de kachel te stoken.
Conclusie: Een zeer oud en veel gebruikt recept, zowel wat het verhaal als de strekking betreft. Een oude brombeer, een ziek kind, plagende jongens, maar ze vinden elkaar en alles komt terecht. Taal en stijl zijn behoorlijk. De godsdienstige strekking is aanwezig in het geloofsvertrouwen van Leentje en de opvoedkundige waarde in de veranderde mentaliteit van de jongens.
Eindoordeel: aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 6, 46 blz.
Inhoud: Klaas en zijn vrienden maken het leven van de ouwe Jochum zuur. Ze schelden, bonzen op ramen en deuren; stelen zelfs zijn geit. Leentje zijn kleinkind, is het middel, waardoor alles anders wordt.
Conclusie: Een fijn christelijk kinderboek. Daarom ook:
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Die kwajongens!, druk 7, 46 blz.
Eindoordeel: warm aanbevolen.
Open Boekbeoordeling.
Sluit venster