|
|
|
|
| Johanna Breevoort Dirk en Piet, druk 1, 32 blz. | Geïll. omslag en twee gekl. plaatjes. Prijs 20 cent. Piet Hartman, een flinke, eerlijke, levenslustige jongen, is na zijns Vaders dood bij Oom in huis. Hij houdt dol veel van paardenmennen, maar Oom verbiedt dat. Dirk, de knecht, geeft een keer toe, op herhaald aandringen van Piet en - 't span slaat op hol; een der beste paarden van Oom loopt zich dood. Dirk wordt weggejaagd. Kees, de eigen zoon van Oom, maar door ieder gehaat om zijn valsch karakter, verblijdt zich in Dirks ongeluk. Piet en Kees komen samen op den landbouwtuin in de buurt van Amsterdam. Daar is weer Piet aller lieveling en Kees de gehate. Piet ontdekt Dirk daar in Amsterdam ook, en vindt hem doodarm. Hij en zijn gezin lijden gebrek. Piet steunt 't gezin met zijn zakgeld. Eindelijk raakt hijzelf in moeilijkheid. Hij verkoopt zijn horloge om Dirk voor ondergang te bewaren, maar heeft een gulden te min. Dien "leent" hij zoolang uit "Mijnheers" la, Daarop vlucht hij naar huis, om Tante alles te vertellen. Aan het slot komt alles weer terecht. Oom neemt Dirk weer in dienst. Kees verzoent zich met Piet, bezorgt hem 't horloge weer terug en al die ervaringen brengen Piet, en eenigermate ook Kees, tot schuldbesef. Piet heeft in dezen weg den Heere als zijn Leidsman leeren kennen. Dit boekje verraadt de meesterhand. 't Is helder in de voorstelling en geeft bewijs van karakterstudie. De verhaaltrant is boeiend en zeer natuurlijk, zooals we dat van de bekwame Schrijfster gewoon zijn. Enkele "nieuwe" woorden als: "nijdigde" "moederde", enz. doen wat vreemd aan. Ook de strekking is zeer goed, want het boekje doet zien, dat weldoen in een weg van zonde, tot ongeluk leidt. Redding is er alleen, in de vreeze Gods en in oprechte verootmoediging. Aan 't eind van dit verhaal komt treffend aan 't licht: "Wie mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden." Alleen vinden wij eenigszins bedenkelijk, wat we op bladz. 30 lazen: "Moeder ontving hem met liefde, voelde, wat hem deerde, maar zei niet veel er van. Gods Geest zou den jongen zelf wel bewerken. Bad ze niet dagelijks voor haar kinderen en pleegkinderen?" Dit lijkt ons verkeerde lijdelijkheid! Overigens hebben we het boekje met veel genoegen gelezen. Ongetwijfeld zal het zijn weg vinden en tot zegen kunnen zijn. De uitvoering is zeer goed. Gaarne bevelen wij het aan. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1913 |
| Johanna Breevoort Dirk en Piet, druk 2, 32 blz. | G. K. O. 2 z. p. 32 cent. Piet Hartman, een flinke, eerlijke. levenslustige jongen, is na zijn vaders dood bij Oom in huis. Hij houdt dol veel van paardenmennen, maar Oom verbiedt dat. Dirk, de knecht, geeft een keer toe, op herhaald aan dringen van Piet en - 't span slaat op hol; een der beste paarden van Oom loopt zich dood. Dirk wordt weggejaagd. Kees, de eigen zoon van Oom, maar door ieder gehaat om zijn valsch karakter, verblijdt zich in Dirks ongeluk. Piet en Kees komen samen op den landbouwtuin in de buurt van Amsterdam. Daar is weer Piet aller lieveling en Kees de gehate. Piet ontdekt in Amsterdam Dirk, en vindt hem, doodarm. Hij en zijn gezin lijden gebrek. Piet steunt 't gezin met zijn zakgeld. Hijzelf raakt in moeilijkheid. Hij verkoopt zijn horloge om Dirk voor ondergang te bewaren, doch heeft een gulden te min. Dien "leent" hij zoolang uit "Mijnheers" la. Daarop vlucht hij naar huis, om Tante alles te vertellen. Aan het slot komt alles terecht. Oom neemt Dirk weer in dienst. Kees verzoent zich met Piet, bezorgt hem 't horloge terug, en al die ervaringen brengen Piet, en eenigermate ook Kees, tot schuldbesef. Piet heeft zoo den Heere als zijn Leidsman leeren kennen. Dit boekje verraadt de meesterhand. 't Is helder in de voorstelling en geeft bewijs van karakterstudie. De verhaaltrant is zeer natuurlijk, zooals we dat van de bekwame Schrijfster gewoon zijn. Ook de strekking is zeer goed, want het boekje doet zien, dat weldoen in een weg van zonde tot ongeluk leid. Redding is er alleen in de vreeze Gods en in oprechte verootmoediging. We hebben dit boekje met veel genoegen gelezen. Ongetwijfeld zal het tot zegen kunnen zijn. Gaarne bevelen wij het aan. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1927 |