|
|
|
K. Norel Drie op een schots, druk 1, 65 blz. | G.K.C.B. 10 t.d.t. Een vertelling uit den strengen winter 1824/25. Een visscher is met zijn zoontje en diens vriendje bij het spieringkloppen op een ijsschots afgedreven. Veertien dagen van de uiterste koude, van gebrek en van levensgevaar gaan er voorbij, vóór ze eindelijk worden opgemerkt door den havenmeester van Schokland. De gebeden zijn verhoord, maar de visscher is gestorven en gegaan naar het Vaderhuis. Hier en daar schijnt dit verhaal beter geschikt voor volwassenen. Het woord „blakte" op blz. 12 zullen de kinderen niet kennen, evenmin als beun, dat ten onrechte onzijdig wordt gebruikt. Op blz. 60 staat: De Heere Jezus wil immers alles vergeven, als je maar bidt. Dit is de Schriftuurlijke waarheid slechts ten halve. Overigens voldoet dit boekje aan de eischen, ook voor de Evangelisatie. Voor de uitvoering hebben we allen lof. Aanbevolen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1941 |
K. Norel Drie op een schots, druk 2, 65 blz. | Prijs f 0.85; Jongensboek 10-13 jaar. Inhoud: Drie jongens uit Durgerdam zijn dikwijls aan de haven, waar ze elkaar bang maken voor het Zuiderzeevrouwtje. Als de winter komt, houden de jongens een wedstrijd op de schaats, waarbij de burgemeester tegenwoordig is. Kees Dral komt, door de schuld van Henk, te vallen en is bewusteloos. Dral gaat uit vissen op het ijs en Kees staat er bij te kijken. Plotseling raakt het ijs los. Tien dagen drijven ze rond en worden dan gered. Vader Dral sterft aan de gevolgen. Conclusie: Een boekje, waar we niets dan goed van kunnen zeggen. Het kinderlijk geloof van de eenvoudige visser is, als de nood zo hoog is gestegen, op aangrijpende wijze getekend. We wensen het in handen van vele jongens. Eindoordeel: Warm aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1949 Open Boekbeoordeling. |
K. Norel Drie op een schots, druk 2, 65 blz. | G.K.C.B. 10 t.d.t. Een vertelling uit de strenge winter 1824/25. Een visser is met zijn zoontje en diens vriendje bij het spieringkloppen op een ijsschots afgedreven. Veertien dagen van de uiterste koude, van gebrek en van levensgevaar gaan er voorbij, vóór ze eindelijk worden opgemerkt door de havenmeester van Schokland. De gebeden zijn verhoord, maar de visser is gestorven en gegaan naar het Vaderhuis. Nu en dan schijnt dit verhaal beter geschikt voor volwassenen. Hier wordt de Schriftuurlijke waarheid geleerd. Aan de vereisten, die we aan goede evangelisatielectuur stellen, voldoet dit verhaal in elk opzicht. Overigens voldoet dit boekje aan de eisen, ook voor de Evangelisatie. Voor de uitvoering hebben we alle lof. Aanbevolen! | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1949 |