Gera Kraan-van den Burg
Duur betaald, druk 2, 16 blz. | meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van ± 8-9 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Rikie heeft op school een portemonneetje gestolen. 's Middags koopt ze voor haar vriendinnen ijsco's. Het portemonneetje wordt gezocht. Eerst ontkent ze nog wel; maar ze wordt angstig en onrustig. Haar geweten begint te spreken. Tenslotte vertelt ze alles aan moeder. En bidt om vergeving. Algemeene op- of aanmerkingen: Een mooi boekje, met een leerzame strekking. Eén bezwaar echter. De schrijfster spreekt over deze zonde als een karaktergebrek. Maar zij had meer uit moeten laten komen, dat de zonde uit onze verdorven natuur opkomt.
Conclusie: aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1937
Open Boekbeoordeling.
|
Gera Kraan-van den Burg
Duur betaald, druk 2, 16 blz. | G.K.O. 3 t.d.t. We zijn van oordeel, dat Mevrouw Kraan zichzelf geen goeden dienst bewezen heeft, door toe te stemmen in het herdrukken van dit oude boekje, in 1924 verschenen onder het pseudoniem "Fléhita". Immers, zij heeft sindsdien naam gemaakt als auteur; doch dezen naam komt het onderhavig werkje jammer genoeg niet ten goede. Is het haar eersteling geweest? Wellicht wel. Hier geldt evenwel niet het "coup d'essai, coup de maitre". (d.i. "de eerste zet was terstond een meesterzet"). Het verhaal is vlot geschreven. Het behelst de geschiedenis van een meisje, dat van moeder geen geld voor ijswafels krijgt; daarna steelt uit de portemonnaie van een ander kind; door haar broertje bij de schooljuffrouw verklapt wordt, haar zonde belijdt, en voortaan door 's avonds altijd even na te denken vóór haar avondgebed haar karakterfouten overwint. De kinderen zullen den loop der gebeurtenissen met genoegen volgen. Echter: daartegenover staan eenige zeer groote gebreken. Ten eerste is het zeer onjuist, dat het geweten hier alleen maar spreken gaat, als er sprake is van kwade gevolgen; ten tweede is het zeer bedenkelijk, dat het afschuwelijke van dien diefstal lang niet genoeg duidelijk wordt gemaakt; ten derde is het berouw zeer oppervlakkig, van verzoening door Christus als onzen Middelaar blijkt niets, wèl van "God verdriet doen"; ten vierde is de titel onsympathiek. De beteekenis van het gebed wordt in verkeerd licht gesteld. Na het gebed, of God Rikie leeren wilde te vechten tegen de slordigheid en vergeetachtigheid (alsof dáár het accent ligt), mocht ze gelooven, dat God haar vergeven had. Ze had immers gebeden ? (blz. 15). Het slot is humanistisch. Het spijt ons, dat we dit boekje ter beoordeeling ontvingen. De goede en gewaardeerde naam van Mevr. Kraan gaat ons terecht ter harte! | 
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1937
|