Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



D. Menkens-van der Spiegel

Een echte vriend, druk 1, 94 blz.
Leeftijd 9-12 jaar. Een jongensboek. Koos Valkenaar, zoon eener Weduwe, wordt door zijn schoolvrienden als een rare jongen aangezien. Toch was hij dat niet, doch gunde zich geen tijd voor spel. Oorzaak was, dat hij geheel vrijwillig zijn Moeder, welke met paard en wagen iederen dag er op uittrok, helpen wilde door thuis het huishoudelijk werk te verrichten. Op school was hij een ijverig leerling, hetwelk de jalouzie van de anderen opwekte. De ontdekking, dat Koos ook zelfs aan de waschkuip stond, was oorzaak voor de schoolvrienden hem te bespotten. Dit ontsteekt hem in toorn. Moeder leert hem echter bij voortduring, zijn vijanden lief te hebben. Een laffe daad wordt echter oorzaak dat het den jongens duidelijk wordt, dat Koos niet een rare maar een degelijke vriend is. Dit boek zit vol van kostbare leeringen, o.a. de ondeugden als haat, hoogmoed, jalouzie, diefstal. Het is een keurig en fraai uitgevoerd boekwerk, hetwelk we zeer aanbevelen. Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1932

Open Boekbeoordeling.
D. Menkens-van der Spiegel

Een echte vriend, druk 1, 94 blz.
G. K. C. 0. 3 z. p. 5 t. d. t. 50 cent. "Een echte Vriend" toont in sommige hoofdstukken de hand van een auteur, die vlot vertelt en goed styleert. Maar dit boek is herhaaldelijk een scheldpartij, vol onsympathieke ruzie tusschen een aantal jongens, zóó dat het ergert en irriteert. Natuurlijk komen er ook goede passages in voor, maar het zou niet moeilijk zijn een lange lijst grove scheldwoorden en hatelijkheden te vermelden. Het wemelt van "gemeene" en "lage" "streken". Voorts is flagrant verzuimd de beteekenis van het Kerstfeit te vermelden, ofschoon het boek daartoe alle aanleiding geeft, omdat de Kerstfeestviering het slot vormt. De figuur van den verwaanden Paul is psychologisch onmogelijk als zoon van een ex-marechaussee-brievengaarder. Voeg daarbij nog, dat de teekeningen verre van mooi zijn, b.v. op blz. 79 (hier zelfs tot in het onherkenbare toe!) - en de slotsom ligt voor de hand. Het goede dat erin is (hierbij denken we vooral aan de gesprekken van Mevr. Zuiderwijk met de jongens, die zeker voortreffelijk zijn ook van religieus gehalte) wordt dusdanig ontsierd door alles wat boven werd genoemd, dat we dit boek slechts onder voorbehoud kunnen aanbevelen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1932