|
|
|
A.J. Hoogenbirk Een moedig strijder, druk 1, 54 blz. | Het boekje geeft grepen uit het leven van Bernard Gilpin, een deken uit de Engelsche Staatskerk in de dagen van Maria Tudor, »de Bloedige«. De grondtrek is dus historie. Op meer dan één plaats bevestigt de geschiedenis van dezen godvruchtigen prediker, die in overgegevenheid des geloofs meent het gevaar niet te mogen ontvlieden, dat dengenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede. In de tot reformatie prikkelende bestraffing van zijn bisschop betoont Gilpin zich een man van moed, in zijn arbeid onder de Northumberlanders een getrouw herder van dolende schapen. Het boekje biedt gezonde kost voor de leesgrage jeugd van 10 jaar en ouder. De druk is goed. De plaatjes kunnen ons minder bevallen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1912 |
A.J. Hoogenbirk Een moedig strijder, druk 1, 54 blz. | Gekl. geïll. omsl. Gecartonneerd. 2 zw. pl. Prijs 30 ct. De moedige strijder is Bernard Gilpin, die, toen de Hervorming in Engeland doorbrak, een getrouw prediker der waarheid was. Onder de regeering van Maria, koningin van Engeland, werd hij naar Londen ontboden, om zich te verantwoorden over zijn prediking. Hierop zou zeker zijn veroordeeling gevolgd zijn. Doch op reis zijnde, brak hij zijn been, zoodat hij niet verder kon vervoerd worden. In dien tijd stierf koningin Maria, en haar zuster Elizabeth kwam aan de regeering. De medegedeelde episode uit zijn leven doet uitkomen zijn ware vroomheid, zijn trouw aan de waarheid, zijn onverschrokken moed, om van zijn Heiland te getuigen, voor de kerk het goede te zoeken en ondanks alle gevaren en bezwaren den rechten weg te bewandelen. 't Boekje is echter sterk "Engelsch". Hoewel de Schrijver nu en dan een toelichting geeft, zullen er toch uit de eenvoudige volksklasse velen zijn, die de kerkelijke toestanden daar en toen, zoo geheel verschillend van de onze, niet begrijpen. Dat de vorm goed is. waarborgt de naam Hoogenbirk. Doch deinhoud wordt ditmaal door een gewichtig bezwaar gedrukt. Dit boekje bespreekt zijdelings de kerkelijke kwestie. Op bladz. 21 wordt Ds. Gilpin geschorst enkel omdat hij geweigerd heeft, voor den bisschop te preeken, wijl hij op dien Zondag elders dienst moest doen. Hoogenbirk schrijft: "Zulke dingen zouden bij ons onmogelijk zijn.") Is hij 1886,7 en vroeger vergeten? Hoogenbirk vervolgt: "Doch de Engelsche Staatskerk heeft, gelijk de Roomscbe, een inrichting, die strijdt met Gods Woord". Stilzwijgend ligt hierin, dat het collegiale systeem der Herv. Kerk in overeenstemming is met Gods Woord. Hoogenbirk zegt verder: "En dan wordt veel mogelijk, dat verkeerd is, wijl nenschengezag heerscht". Neen, in Nederland is dat niet zoo! "Bij ons" (Hervormden) is dat "onmogelijk". Berust de hoogste wetgevende macht dan niet bij de Haagsche Synode? En is dat geen menschengezag? Van tweeën één: òf men roere de kerkelijke kwestie in dit soort boekjes niet aan en dit lijkt ons het beste; òf men doe het historisch getrouw. Ondanks dit bezwaar is het boekje voor onze leerlingen wel bruikbaar. De strekking van dit verhaal is uitnemend. De Schrijver wil vooral doen uitkomen, dat dengenen, die God liefhebben alle dingen moeten medewerken ten goede. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1912 |