Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



Agnes van Driel

Een jaar van strijd, druk 1, 109 blz.
G.K.C.O. (Cart. band). 13 t.d.t. Cor, de oudste jongen van Meester Noorland, hoofd eener openbare school, wordt leerling op een christelijk gymnasium. Dit is niet heelemaal naar den zin van de ouders, die aan een openbare inrichting de voorkeur zouden geven, maar wegens den korteren afstand hebben ze er toe besloten. Z'n vriendje Bram van den Molenaar zou ook graag daarheen gaan, maar wegens zijn zwakke gezondheid heeft de dokter de studie verboden. Cor komt nu in een Christelijke sfeer, welker invloed nog versterkt wordt, doordat hij 's middags z'n boterham mag opeten bij een vriendje uit een Christelijk gezin. De rector blijkt een man met een Christelijke levensbeschouwing, die z'n jongens sterk beïnvloedt. Voorts is er op het dorp een boer, die zijn godsdienst niet onder stoelen en banken steekt en met wien de beide jongens veel in aanraking komen. Onder Gods zegen werken al deze invloeden zóó sterk, dat niet alleen Cor en Bram, maar ook de twee betrokken gezinnen geheel veranderen; een wedstrijd op Zondag en ook de kermis wordt niet meer bezocht; de bijbel komt in eere; en ouden zoowel als jongen nemen de toevlucht tot Christus als Verlosser en Zaligmaker. Dit verhaal kan men het praedicaat evangelisatie-verhaal stellig niet ontzeggen. Er komen pakkende passages in voor. Alleen is er een groot bezwaar. Het verhaal is zoo vol toevalligheden en alles gaat zoo gemakkelijk. De praktijk van het leven is wel heel anders: Gevonden scheurkalenderblaadjes, dooi op den Zondag van het ijsfeest, de begrafenis juist tijdens de kermis; en zoo is er meer te noemen. Ook het avontuur van Steven, die het langst van den godsdienst afkeerig blijft, is zeer onwaarschijnlijk. We twijfelen, of de geschiedenis naar het leven beschreven is. Het komt ons voor, dat aan de fantasie de teugel al te ruim is gevierd. Ook is naar ons oordeel het boek niet af. Het slot had moeten zijn, dat Meester Noorland zich niet meer thuis gevoelde in de openbare school en derhalve een betrekking had gezocht bij het Christelijk onderwijs. Ondanks onze bezwaren bevelen we dit boek om de goede strekking aan.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940