|
|
|
|
| Jac. Hazevoet Ella's eerste tropenjaar, druk 1, 110 blz. | G.K.C.0. 8 t.d.t. 55 cent. Hier is een schrijfster aan het woord, die Indië uit ervaring kent. Een doktersgezin gaat naar Indië: de vader als zendeling-arts, met hem zijn vrouw en zijn dochtertje van 14 jaar. Deze laatste vindt het heel prettig, omdat ….... ze dan een heelen tijd niet behoeft te leeren. We lezen van het afscheid, van de reis per boot, van de aankomst en van den arbeid in het ziekenhuis. Het eerste jaar wordt Ella ernstiger, en ze wenscht voor verpleegster te leeren, om zelf ook in Indië te kunnen arbeiden. De oude grootmoeder, die achter gebleven is in Nederland, bemerkt dien ernst heel goed uit Ella's brieven. Alleraangenaamst is de beschrijving. Ofschoon duidelijk gevoeld wordt, dat hier naar de werkelijkheid gerapporteerd wordt, heeft dit boek niet het minste van een dor relaas of een droog verslag. De Kerstfeestviering en de aardbeving zijn naar het leven. Dokter Walstijn's hartelijke bezorgdheid in zijn vrouw, die aanvallen krijgt van heimwee, en zijn geneesmiddel, het is alles even fijn gevoeld als goed gezegd. Misschien had hier en daar de stijl iets minder deftig kunnen zijn. Wie van Indië nog niet veel weet, kan hier heel wat kennis opsteken. Vooral komt uit, dat men ook in de tropen niet moet willen heerschen, maar wel dienen. Men moet niet dadelijk willen oogsten, doch bedenken, dat een zaaier uitgaat om te zaaien, niet om te maaien. De omslagteekening is suggestief. We bevelen dit mooie boek van harte aan: het kan warme liefde tot de Zending wekken. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1931 |
| Jac. Hazevoet Ella's eerste tropenjaar, druk 1, 110 blz. | Leeftijd 14-15 jaar. Ella gaat met haar ouders naar Java. Haar vader zal daar als zendelingarts werkzaam zijn. Grootmoeder blijft eenzaam in Holland achter. Aan boord wordt kennis gemaakt met eene familie, die ook naar Java gaat en die zich het "Evangelie van Christus" niet schaamt. Later, op Java, wordt die kennismaking voortgezet. We worden bekend gemaakt met de omgeving, waarin de zendelingarts werkt, en we hooren van een aardbeving, gepaard gaande met een geweldig onweder. Ella, eerst geneigd, om zich door de inlandsche bevolking te laten vereeren, verandert spoedig van inzicht en gaat begrijpen, wat het zeggen wil: "de minste te willen zijn". Haar levensdoel wordt nu: als zij de H.B.S. heeft bezocht, naar Holland te gaan, om daar voor verpleegster te worden opgeleid en vervolgens zich op Java in dienst der lijdende menschheid te stellen. Zij schrijft over haar plannen aan haar grootmoeder in 't verre Holland, die op Kerstavond Ella's brief leest en dan bidt voor die drie - daar in Indië. Het boekje is wel aan te bevelen (al zagen we liever geen Kerstboom in 't ziekenhuis), voor meisjes van 14-15 jaar, in ieder geval voor de oudste leerlingen der Zondagsschool. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1931 Open Boekbeoordeling. |