|
|
|
Johanna Fientje's plaaggeest , druk 2, 32 blz. | 't Oude recept, zóó vaak gebruikt, dat het schier niet meer werkt! Op zichzelf steekt in dit recept geen kwaad, maar we weten al van te voren, wat er komt. Fientjes Plaaggeest, een buurjongen, stuurt den hond op haar af; zij wordt zelfzuchtig en wraakgierig. Maar de plaaggeest breekt zijn been en Fientje leert vergeven (natuurlijk naar aanleiding van de Kerstgeschiedenis!) Ze worden goede vrienden. Taal en stijl zijn te deftig voor een kinderboekje: "nog heel klein zijnde", "in den beginne", "te één ure", enz. zijn uitdrukkingen, die niet in een kinderboekje thuis behooren. Op het punt van buiging heerscht groote willekeur: "mijne kleine lezers", "eene menigte", "een veilige schuilplaats", "haar armen", enz. doen denken aan anarchie in de spelling. De inhoud van dit boekje is ook voor de kleinste kinderen begrijpelijk. De strekking, wraakzucht tegen te gaan, is zeker lofwaardig; en de les: Hebt uw vijanden lief, is een moeilijke, maar zeer nuttige. Alleen hooren wij hier van Christus als den Middelaar der verzoening te weinig. Het uiterlijk van dit boekje voldoet ons veel beter dan zijn inhoud. Matig aanbevolen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1916 Open Jachin-boekbeoordelingen. |