|
|
|
|
| A.C. van der Mast Geen deserteur, druk 1, 78 blz. | Een vacantieverhaal. De hoofdpersoon is Koen, een gymnasiast, die bij zijn oom inwoont. De kinderen kibbelen voortdurend, doch Koen houdt zfch onzijdig, laat zich niet met hen in en doet als oudste niet de minste moeite om den vrede te bewaren. Eindelijk, op verzoek van zijn zieke, zwakke tante, gaat hij eenige keeren met het jonge volkje uit. Alles gaat best, zoolang hij zijn zin krijgt. Als dat eenmaal niet gaat, ontbrandt er weer "oorlog". Hij trekt zich opnieuw terug. Jaan, de dienstbode, verwijt hem, dat hij zijn taak als vredestichter niet nakomt, maar dat hij den strijd ontwijkt en een deserteur is. Eerst grieft hem dat, doch later komt alles in orde en gaan de kinderen veel van hem houden. Stijl en verteltrant, plaatjes en omslag voldoen aan de eischen. De strekking "houdt vrede onder elkander" valt te loven. De Christelijke grondslag ontbreekt geheel Van schuldgevoel tegenover God is geen sprake. Dit is een ernstig bezwaar. Wijl echter uit dit boekje veel te leeren is, kunnen we het, ondanks het genoemde bezwaar, zij het dan ook onder reserve, wel aanbevelen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| A.C. van der Mast Geen deserteur, druk 1, 78 blz. | Een echt kinderboek: het teekent in los, prettig Nederlandsch de drukte, ook soms herrie, in 't huisgezin van meneer Calman, vader veel op reis, moeder, zwak vaak, dagenlang boven, en de vijf jonge baasjes in den honderdjarigen oorlog! De trouwe meid Jaan had het er soms moeilijk mee : anders wel een flinke christin, was ze wel es korzelig, vooral op neef Korn den stillen kostganger, die eerst alles maar over z'n kant laat gaan. Maar ook hier komt alles ten slotte terecht, als ze leeren luisteren naar 's Heeren Woord : „Houdt vrede onder elkander". Antje Poelman, de „lange boonenstaak", blijkt nog zoo min niet: als dienstmeisje werkt ze mee met de kracht der Christelijke liefde — en ook neef Koen leert, na eenige aarzeling, zóó meedoen in den strijd voor Christus' koninkrijk in de kinderwereld, dat hij door Jaan kan worden genoemd: „Geen Deserteur". V.d. Mast èn Callenbach leggen eer in met dit mooie boek, ook de illustratie door J.G. Gerstenhauer is keurig; 2 fijne zwarte plaatjes en 2 gekleurde ; één kleurrijk op den titelomslag en één voorin, bijzonder teer van kleur. De correctie is nauwkeurig: ik vond alleen blz. 50: zoodje (l.: zootje) en drie keer (blz. 28, 37, 61) 't accent verkeerd op „Gré." Zeer aanbevolen, voor grootere jongens en meisjes. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1917 |