Ina van Veen-van der Vlies
Gelukskind, druk 2, 138 blz. | Prijs f 1,90; gebonden; geïll.; meisjesboek, leeftijd 16-19 jaar.
Inhoud: Lottie is een vrolijk en levenslustig meisje, die op de kookschool in Rotterdam nogal eens grappen uithaalt. Ze komt in den Haag bij haar getrouwde zuster. Daar komt ze in aanraking met de fam. Huygenstein. Door moeilijke gezinsomstandigheden wordt ze kinderjuffrouw. Haar moeder sterft en zij wordt ziek. In den Haag bij haar zuster komt ze om op te knappen. Strekking: Lottie wordt gelukskind genoemd, maar zij wordt dit door een moeilijke weg. Het belijdenis doen is nogal oppervlakkig. De godsdienstige inhoud is niet zo sterk.
Conclusie: Een boek voor oudere meisjes, niet geschikt voor uitdeling op de Z.S. Voor een chr. leesbibliotheek geschikt.
Eindoordeel: niet aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1949
Open Boekbeoordeling.
|
Ina van Veen-van der Vlies
Gelukskind, druk 2, 138 blz. | G.K.C.B. 9 t.d.t. „Gelukskind" is geen zondagsschoolboek. Het is bestemd voor meisjes van een jaar of zestien en geeft de geschiedenis van Lottie, een leerlinge van de industrieschool, die dol is op muziek. De economische toestand in haar ouderlijk huis gaat dermate achteruit, dat ze een dienstje als dagmeisje moet zoeken, later als kinderjuf. Moeder sterft. Het verhaal eindigt echter blij, eerst met een dubbele verloving en ten slotte in de openbare belijdenis van Lottie op Pasen. De auteur kan de pen heel goed hanteren. Er zijn mooie bladzijden in dit boek. De recensent moet evenwel zichzelf overwinnen en zich zo goed mogelijk verplaatsen in de mentaliteit van de bakvis, om al het overdreven jargon te kunnen verdragen, dat deze leeftijd kenmerkt. Die conversatietoon zal wel goed getroffen zijn, maar hij is naar onze smaak allesbehalve verheffend, evenmin als al de misselijke schoolstreken. Toegegeven moet, dat de heldin sympathiek blijft, hetgeen trouwens in de bedoeling ligt. Er zijn dus tegenover de zeer geslaagde pagina's vooral tegen het eind, andere, die zelfs de jonge lezeressen zullen irriteren. We denken hier aan het gesprek tussen een Mevrouw, die 16 jaar lijkt en 19 is met haar 17-jarige kinderjuf, en die N.B.! o.a. over de baby tot het hulpje zegt: „Ik ben bijna jaloers op u, dat u haar iedere dag verzorgen mag. U moet het ook niet als een inbreuk op uw rechten voelen, als ik het eens van u overneem."!!! We zoeken hier tevergeefs naar een woord van qualificatie. Uitvoering en illustraties zijn best. De Christelijke levenstoon doet stellig aangenaam aan. Voor oudere meisjes van het industrie-school-type zal het wel aantrekkelijke lectuur zijn; voor onze Zondagsschool echter is het ongeschikt. | 
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1949
|