|
|
|
C.Th. Jongejan-de Groot Greetje-Margriet wordt Margriet, druk 1, 187 blz. | C.Th. Jongejan-de Groot schreef Greetje-Margriet wordt Margriet als vervolg op 'Greetje-Margriet'. Samen met haar vriendin Eva gaat het meisje van de Ulo naar de HBS, waar de directrice wegens plaatsgebrek in de agenda voor de naamsverkorting zorgt. Intussen zijn er velerlei wederwaardigheden in de huiselijke kring voorgevallen, waarbij het verhaal echter aan de oppervlakte blijft. Een vriendelijk boek, christelijk getint en enigszins ouderwets. (f4,65; geb. f 5,90) | IDIL-gids voor de jeugdlectuur, 1962-63 Open IDIL-Gids. |
C.Th. Jongejan-de Groot Greetje-Margriet wordt Margriet, druk 2, 187 blz. | geb.; omslag van Geeske van Tienhoven; geen illustraties; geschikt voor meisjes van 12 jaar en ouder. Prijs f 8,25. Dit verhaal is een vervolg van "Greetje-Margriet". Dit boek is besproken in het decembernummer van 1978, blz. 265b. Greetje-Margriet woont met haar ouders op de bovenverdieping in het huis van haar vriendin Eva. Samen met Eva en andere vriendinnen zit ze op de ULO. De meisjes willen echter toelatingsexamen doen om te kunnen overstappen naar de HBS. Coen, de broer van Greetje-Margriet, trouwt met Alice, die invalt voor de lerares Engels. Zo krijgt Greetje-Margriet, die geen zussen had, toch nog een zus. De vriendinnen komen vaak bij elkaar in het huisje waarin Greetjes opa en oma hadden gewoond en dat Eva cadeau gekregen had van een uit Canada overgekomen tante. Deze tante Diana trouwt in de vakantie met Eva's vader, die weduwnaar is. Eva en Greetje-Margriet mogen mee op de huwelijksreis naar Oostenrijk. Daar ontmoeten ze Margot, een meisje dat aan astma leed en waarmee ze thuis ook al kennis gemaakt hadden. Als de ouders van Greetje-Margriet weer naar Nieuw-Guinea gaan, komt Greetje weer bij de familie Stenfert in huis. Als de grote vakantie voorbij is gaat ze met haar vriendinnen naar de HBS en dan heet ze voortaan alleen Margriet. Conclusie: Een zeer vlot geschreven meisjesboek, waarin ernst en scherts elkaar prachtig afwisselen. De ondertoon van het boek is de overgave aan God ten aanzien van de moeilijke en ernstige kanten van het leven. Wel zouden we willen dat de schrijfster hier en daar toch wat diepere tonen had aangeslagen. Voor het overige is dit boek geheel vergelijkbaar met deel 1. We verwijzen dan ook verder naar de bovengenoemde recensie. Eindoordeel: aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1979 Open Boekbeoordeling. |