|
|
|
|
| W.G. van de Hulst Grootmoedertje, druk 1, 24 blz. | Een vrouw verhaalt van den tijd, toen zij als heel klein meisje bij Grootmoeder op een hofje woonde: Moeder was dood, en Vader op zee. Ze vertelt van Grootmoeders zorg en Grootmoeders liefde; van kleine, maar toch groote bijzonderheden uit 't stille hofjesleven; en ten slotte, hoe Grootmoeder het kleine meisje bidden leerde en op den Heere Jezus wees. Van een stijl als van dezen Auteur verwacht ge niet anders, dan dat de vorm uitnemend verzorgd is. Het merkwaardige van dit boekje is, dat het geheel geschreven is als een soort van alleenspraak, die het vroegere kleine meisje tot haar grootmoeder houdt. Of het voor kinderen de meest gelukkige vorm is, zou een onderwerp van discussie kunnen opleveren. Niet alleen staat het te bezien, of de kinderen een ontboezeming als deze met genoegen zullen lezen, maar een onzer beoordeelaars schrijft zelfs: "In den opzet is een groote fout : een doode wordt zoo niet toegesproken, vooral niet door een kind". Overigens aanbevolen! |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| W.G. van de Hulst Grootmoedertje, druk 1, 24 blz. | Hier hebben we herinneringen van een meisje uit haar eerste kinderjaren, die zij bij grootmoeder doorgebracht heeft, omdat moesje al zoo vroeg stierf, en vader op zee voer. 0, wat had grootje haar lief. Dat bleek in alles. En grootje had haar bidden geleerd. Zou zij grootje ooit kunnen vergeten? Taal en stijl zijn goed verzorgd. Hartelijk aanbevolen voor 8- à 9-jarigen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1917 |