Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Catharina Bronsveld Wat Emma verzweeg, druk 1, 40 blz.	G. K. O. 4 t. d. t. 50 cent. De Weduwe Muller met haai beide kinderen Hendrik en Emma moest als naaister in haar onderhoud voorzien. De elfjarige Emma was een ijdel kind; bij afwezigheid van haar moeder wilde ze een mooie afgewerkte jurk passen, die ze intusschen geheel bedierf. Doordat alles weer netjes ingepakt werd, kwam haar fout pas uit, toen jurk afgeleverd was. Haar dertienjarige broer kon haar dien misslag niet vergeven en was oorzaak, door haar op straat een duw te geven, dat ze viel en door een motorfiets aangereden werd. Haar voet was zóó bezeerd, dat ze weken lang in 't ziekenhuis moest blijven. Ze verzwweg, dat Hendrik de oorzaak van haar vallen geweest was, die echter berouwvol zijn drift bekende.Emma herstelde, en de familie van het meisje, voor wie de bedorven jurk bestemd was, stelde de weduwe met haar beide kinderen in staat een week aan zee door te brengen om nieuwe krachten te verzamelen. Dit boekje is verdeeld in 9 hoofdstukken met opschrift. Het is naar het Engelsch bewerkt, wat wel de oorzaak zal zijn, dat de stijl minder goed verzorgd is. Men kan de herkomst van de vreemde taal nu en dan bemerken aan de stroeve zinnen. Vermodelijk is de bewerking wat haastig geweest; althans we leiden dit af uit enkele uitdrukkingen: Blz. 1 één groot en twee kleine menschen. Blz. 20 weer en weer, inplaats van heen en weer. Blz. 30 om haar mantel aan te trekken en hoed op te zetten. Blz. 26: onvergevensgezind en blz. 37 onvergevingsgezind. Beide woorden zijn af te keuren, vooral het laatst. Blijkbsaar een foutieve vertaling van het Engelsch: unforgiving, waarvoor b.v. "onverzoenlijk" had kunnen worden gebruikt. Catharina Bronsveld moest liever vertellen, dan vertalen! De ondeugden van ijdelheid en gebrek aan vergevensgezindheid, waarmede deze kinderen behept zijn, worden juist getekend, waarbij tevens goed uitkomt, dat iedere zonde haar straf met zich brengt. We hebben hier wel geen onchristelijk verhaal, maar zouden gaarne in alles meer de taal des Bijbels willen hooren spreken, waar het gaat over de vergeving van de zonden en het volgen van Jezus. Wij hooren niet, dat Emma haar broer zoo gemakkelijk vergeven kon, omdat ze zelf mocht gelooven, dat haar schuld haar vergeven was. 't Is alles zeer oppervlakkig. Ofschoon het boekje geen kwaad zal stichten en we onze aanbeveling niet geheel willen onthouden, kan die toch maar zeer matig zijn. 't Is geen werk van den eersten rang, noch wat den vorm, noch wat den inhoud betreft.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1929