Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



H. te Merwe

Henks moeilijke jaar, druk 1, 155 blz.
jongensboek; geschikt voor een leeftijd van 12-15 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Henk, een Rotterdamsche jongen, verhuist naar de provincie Groningen, waar z'n vader op een dorpje in het hoogveen hoofd eener Chr. School is geworden. Na een poosje hebben zich allen aangepast, behalve Henk, die door z'n hoogmoed de nieuwe vriendjes afstoot. Niemand speelt meer met hem en Henk krijgt dan een stroopersjongen tot vriend. Met dezen slechten jongen worden vele verkeerde streken uitgehaald. Vader, die wel iets merkt, onderhoudt Henk over z'n kwaad. Maar eerst als Grootvader vertrouwelijk met Henk heeft gesproken, en hem laat zien, dat niet de jongens, maar hij de schuld is. Ja, dan geeft Henk toe en z'n moeilijke jaar is welhaast voorbij. Algemeene op- of aanmerkingen: Dit is een boek voor onze jongens boven de 12 jaar. Ze kunnen er heel veel goeds uit leeren. De vorm, inhoud en strekking zijn heel goed. Hier is geen oppervlakkigheid. 't Is een goed boek voor onze jeugd.
Conclusie: Aanbevolen voor Z.S.
Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1933

Open Boekbeoordeling.
H. te Merwe

Henks moeilijke jaar, druk 1, 155 blz.
Dit verhaal heeft de verdienste van het ongewone milieu. Henks vader was onderwijzer geweest in Rotterdam en nu hoofd van een school geworden in de streek van de Groningsche veenkoloniën. Henk vooral kon zich moeilijk aanpassen aan de nieuwe omgeving. Hij voelde zich hoog boven de Groningsche boerenjongens en ergerde zich telkens aan hun voor hem niet verstaanbare taal. Hoewel zijn schoolmakkers toenadering genoeg toonden, vervreemdde hij zich van hen door zijn hooghartige houding. En doordat hij zich eenzaam gevoelde, maakte hem dat lastig en onvoldaan. Nu sloot hij zich aan bij een jongen uit een omgeving, die hem in 't geheel niet paste, een scheepsjagersjongen, met wien hij allerlei ongeoorloofde avonturen beleefde. Toen deze dingen niet verborgen konden blijven, werd hij door zijn vader streng gestraft en ernstig vermaand. En toen de Kerstvacantie in Rotterdam doorgebracht werd, droegen de gesprekken met zijn grootvader er veel toe bij, om er hem toe te brengen een nieuw jaar onder biddend opzien tot God met goede voornemens te beginnen. De zielkundige moeilijkheid, waarin Henk zich door zijn hoogmoedige en half-oneerlijke houding bracht, wordt ongekunsteld en juist geteekend. De wijze, waarop de ouders en grootvader daartegen optreden, is geheel overeenkomstig de beginselen eener recht-Christelijke, warm meelevende, rustig-optredende opvoedkunde. Het kwaad wordt zóó geteekend, dat 't verhaal ervan wel boeit, maar tevens als kwaad blijft gevoeld. Heel goed is ook de teekening van den weg, waarlangs Henk langzamerhand komt tot echt gebed. En dan is 't voor Henk gewonnen. "Wie bidt, die ontvangt." Eén bezwaar kwam telkens weer bij ons op, n.l. dat zooveel nadruk gelegd wordt op het helpen van God. God wil helpen. "Een voornemen hoe goed ook, kun je alleen ten uitvoer brengen, als God je helpt. En God helpt alleen als je er Hem voortdurend om bidt." (blz. 65, 155.) Dat is alles wel juist, maar het wekt zoo licht misverstand; het is een quaestie van accent, en wij zagen dat accent in een jongensboek als dit liever ànders gelegd. Hiermee hangt dadelijk samen, dat de evangelisatie-tendenz in dit overigens mooie Christelijke boek, zwak is, zelfs zeer zwak; dit is een quaestie van gezichtshoek. Natuurlijk achten we dit boek bruikbaar, maar we houden onze bezwaren. De omslag is origineel; de heele uitvoering appetijtelijk. Aanbevolen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1933

H. te Merwe

Henks moeilijke jaar, druk 1, 155 blz.
't Gegeven is eenvoudig. Henks vader wordt van onderwijzer te Rotterdam hoofdonderwijzer in een der Groningsche veenkoloniën. Daar kan Henk maar niet met de jongens van zijn leeftijd opschieten. Hij gevoelt zich de meerdere, vindt het dialect minderwaardig, is prikkelbaar, opvliegend bij elke opmerking, die toch meestal niet kwaad bedoeld is. Een paar slechte vrienden trekken hem aan en brengen hem in groote moeilijkheden. 'n Volstrekt ontevreden stemming is het gevolg. De Kerstvacantie, te Rotterdam bij grootvader doorgebracht, brengt een wending ten goede en met de beste voornemens gaat hij het tweede jaar in. Goed verteld. Los van stijl. De jongenstypen uitstekend getroffen: ook de Groningers tegenover den Rotterdammer. Teekeningen van Jeanne Faure vrij goed. Voor 13 tot 15 jaar. Aanbevolen. Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1933