|
|
|
Catharina Bronsveld Het dankoffer, druk 1, 64 blz. | Leeftijd pl.m. 10 jaar. Met genoegen hebben we dit boekje gelezen. Het gezin van dokter van Waveren kan voorbeeldig genoemd worden en toch is alles zoo heel gewoon. Het Christendom wordt er in praktijk gebracht. Wat weet moeder haar kinderen en ook Robbie, de halve wees, aan zich te hechten! Als moeder ernstig ziek wordt, hoe missen zij haar dan, hoe waardeeren zij haar dan pas ten volle. Ze bidden om haar herstel. En als dit eindelijk komt, willen de beide kleine jongens, moeders jongste, maar ook de wees, een dankoffer brengen, op Vaders voorbeeld. Dit dankoffer vraagt tevens zelfopoffering. Na veel innerlijken strijd gebeurt het en met blijdschap dan. We kunnen dit hoekje als zeer leerzaam aanbevelen en zijn er van overtuigd, dat het met graagte gelezen zal worden. Het is geschikt bij voorkeur voor jongens van pl.m. 10 jaar. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1932 Open Boekbeoordeling. |
Catharina Bronsveld Het dankoffer, druk 1, 64 blz. | G. K. C. 0. 11 t. d. t. Teekeningen van J.G. Kesler. 35 cent. Roelof van Waveren had op zijn verjaardag bij vele andere geschenken een echt raskonijn gekregen, waaraan hij bijzonder gehecht was. Zijn vriendje Robbie zou ook wel graag een konijn hebben, doch hij moest er zelf voor sparen en daarom nog al lang geduld hebben. Roelofs moeder werd ernstig ziek, doch werd weer opgericht. Dit was aanleiding tot vaders opmerking, dat dit herstel een groot dankoffer waard was. Roelof en zijn vriendje vroegen naar de beteekenis daarvan, en toen tegen 't Kerstfeest zijn herstelde moeder hun wees op de groote liefde van den Heiland die om zondaren te redden, op aarde kwam en hoe die liefde ons tot dankbaarheid moet nopen, werd Roelof gedrongen om op het Kerstfeest zijn konijn als dankoffer aan zijn vriendje af te staan. Deze op zijn beurt, wilde nu ook als dankoffer het dier weer aan Roelof teruggeven, waarna beiden overeenkwamen het als dankoffer aan "Kinderzorg" af te staan. Het huiselijk leven in het Christelijk gezin van dokter Van Waveren wordt vlot en aangenaam verteld. Ook is 't een goede gedachte van de Schrijfster er den nadruk op te leggen, dat, zal er sprake van een dankoffer zijn, men iets moet afstaan, waaraan men gehecht is, waardoor men zelf iets moet missen en waarmee men anderen dient. Doch de overleggingen bij de kinderen en hun gesprekken daarover zijn niet steeds in overeenstemming met hun nog jeugdigen leeftijd, wat iets onnatuurlijks geeft. Jammer, dat de leer der algemeene verzoening gehuldigd wordt. B.v. op blz. 51: "Het kindje Jezus, dat uit den heerlijken hemel was gekomen om te maken, dat alle menschen en kinderen daar ook eenmaal zouden kunnen heengaan." In dezelfde lijn ligt, dat van zonde en genade te weinig wordt gesproken en dat bijna steeds "Heer" i.p.v. "Heere" wordt gebruikt. De plaatjes zijn goed. Het ligt voor de hand, dat onze aanbeveling niet anders dan onder voorbehoud geschiedt. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiƫn van "Jachin", 1932 |