|
|
|
|
| Maria Laarman Het gebroken vaasje, druk 1, 24 blz. | Een goed geschreven verhaal van een 10-jarig kind, dat in haar spelen met poes het ongeluk heeft een terra-cotta vaasje, waaraan voor Mama bizondere herinneringen verbonden zijn, te breken. Of beter nog: poes breekt het, en achter die uitvlucht verbergt Ida zich, als zij op Mama's vraag: Hebt gij dat gedaan met "Neen!" antwoordt. Dat nu het dienstmeisje voor de schuldige aangezien en uit hare betrekking ontslagen wordt, is nog niet genoeg om haar tot bekentenis te brengen; eerst na eer gesprek tusschen haar moeder en den predikant, die van den droevigen toestand van het gezin der ontslagene vertelt, wordt haar geweten wakker. De strijd, dien zij met dat geweten voort, wordt goed en naar het leven geteekend. Eindelijk komt het tot de belijdenis en daarmede ook tot een geheele omkeering in het gezin, dat door hare schuld verongelijkt was. De beschrijving van een gelukkig Kerstfeest besluit het verhaal. Geschikt voor de jongere leerlingen der Zondagsschool, die zoo ongeveer den leeftijd van de hoofdpersoon bereikt hebben. De prijs is f 0.15. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1906 |
| Maria Laarman Het gebroken vaasje, druk 2, 24 blz. | Ida Hooge komt uit school, speelt met de kat en breekt daarbij een vaasje. Als zij hare schuld stellig ontkent, meent de moeder, dat het dienstmeisje het gedaan heeft, en jaagt deze als eene leugenaarster weg. Het dochtertje bekent later, veel later hare schuld. In eene erge koorts brengt Ida zelf ijlende hare leugen aan het licht en de moeder heeft nog eenigszins gelegenheid, goed te maken, wat ze tegen het dienstmeisje misdeed. Heel aardig verteld; de gevallen zijn zeer wel mogelijk; taal en zinsbouw zijn goed; omslag en plaatje zelfs keurig; flinke letter. Ook in dit boekje wordt gedurig "Heer" voor Heere gebruikt. De strekking is het oude, welbekende thema: "Al is de leugen nog zoo snel, de waarheid achterhaalt haar wel". Beter had moeten uitkomen: liegen is zonde, niet slechts tegen de menschen, maar allereerst tegen God. Als Ida hare schuld voor hare moeder belijdt, wordt door deze met geen enkel woord er op gewezen, dat wij onze zonden bovenal voor God moeten belijden. Dit achten wij een gebrek. Ook is het aan bedenking onderhevig, dat de deugd hier weer zoo met tijdelijke zegeningen wordt beloond. En den Kerstboom hadden wij liever niet ontmoet. Nochtans, aangezien verschillende belangrijke motieven op voor kinderen bevattelijke wijze worden uitgewerkt, b.v. dat de waarheid over de leugen zegepraalt, dat men niet lichtelijk iemand veroordeelen mag, kunnen wij dit boekje wel aanbevelen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1914 Open Jachin-boekbeoordelingen. |