|
|
|
|
| W.G. van de Hulst Het grote voorleesboek, druk 3, 320 blz. | Vervolgens is de derde druk van Het grote voorleesboek, door W.G. van de Hulst, aan de beurt. Dit grote, dikke boek met 70 verhaaltjes is helemaal op voorlezen afgestemd: alle voorname geaccentueerde woordjes staan cursief gedrukt. In het "Ten geleide" zegt de schrijver: "ze willen gelezen worden, rustig gedragen, langzaam vooral, en uiterst geaccentueerd, op eenvoudige, natuurlijke toon". En van de vertellingen getuigt hij: "Ze vermijden opzettelijk felle sensatie of overprikkelende spanning." En inderdaad, de verhaaltjes zijn uiterst simpel; over een weggewaaid klompje, over vogeltjes, geitjes, zonnestraaltjes, ongehoorzame kindjes, zieke meisjes, verloren speelgoed, de regen, de sneeuw, de wind, enz. Bijna elke vertelling heeft een bepaald paedagogisch trekje. Ook enkele bijbelverhaaltjes zijn opgenomen (Mozes, Hagar, de barmhartige Samaritaan). De stijl is helemaal op het kleine kind ingesteld: activerend, vragend, herhalend, verduidelijkend, samenvattend. Op den duur toch niet geheel vrij van eentonigheid. De rijke verluchting in kleuren doet erg Anton Pieck-achtig aan. |  IDIL-gids voor de jeugdlectuur, 1953-54 Open IDIL-Gids. |
| W.G. van de Hulst Het grote voorleesboek, druk 4, 320 blz. | Het grote voorleesboek door W.G. van de Hulst beleefde zijn vierde onveranderde druk. Het bevat een groot aantal eenvoudige verhaaltjes voor kinderen van 4 jaar en ouder, die speciaal zijn geschreven om te worden voorgelezen, getuige de cursief gedrukte woorden die aangeven waar bij het lezen de klemtoon moet worden gelegd. De illustraties passen bijzonder goed bij de tekst en zullen graag worden bekeken. De verhaaltjes zijn eenvoudig van onderwerp: vogels, zonnestralen, stoute en zoete kinderen, benevens enkele bijbelse figuren. Nergens zijn ze op enigerlei wijze beangstigend. Al doet het geheel een tikje ouderwets aan, toch verdient het boek nog zeker een aanbeveling. (geb. f 17,90) | IDIL-gids voor de jeugdlectuur, 1963-64 Open IDIL-Gids. |