|
|
|
A.C. van der Mast Het verloren verjaarsgeschenk, druk 1, 150 blz. | Leeftijd 10-14 jaar. Jongensboek. Oom en tante Peters sturen hun neefje Bram als verjaarsgeschenk een zilveren horloge. Het uurwerk komt echter niet op de plaats van bestemming aan, maar raakt tijdens de verzending zoek. Eerst een jaar later komt het horloge weer terecht en krijgt Bram toch nog z'n cadeau. Gaarne hadden wij dit keurig uitgevoerde jongensboek hartelijk aanbevolen. Om meer dan één reden is ons dit echter onmogelijk. Niet alleen kan de al te romantische ontknooping van het verhaal, de wijze waarop het verjaarsgeschenk wordt teruggevonden, ons in het minst niet bekoren, maar - en dit is natuurlijk ons voornaamste bezwaar - positief christelijk kunnen we dit jongensboek al evenmin noemen. Zonde wordt nagenoeg niet bestraft. Karakterfouten worden gelaten voor hetgeen ze zijn. Wel vonden we hier en daar eenige stichtelijkheden, maar we meenen, dat "stichtelijk" en "christelijk" twee begrippen zijn, die elkaar lang niet altijd behoeven te dekken. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1932 Open Boekbeoordeling. |
A.C. van der Mast Het verloren verjaarsgeschenk, druk 1, 150 blz. | G. K. C. 0. 16 t. d. t. Met penteekeningen van Henk Poeder. 70 cent. Een blij-eindend verhaal met de gewone gelukkige toevalligheden, maar met vlotten stijl en vertelqualiteiten. Bram Wanders wacht op zijn verjaardag op een beloofd cadeau van zijn tante Hanna, n.l. een horloge, maar het pakje is door den vrachtrijder verloren. Bram wordt door zijn kameraden geplaagd, daar hij nog al gebluft heeft over het cadeau, dat hij verwachtte. Later komt uit, dat het pakje gevonden is door kinderen uit een woonwagen. Het horloge is evenwel weg, daar een Oom het had weggenomen. Het zieke jongetje van Vinkenstein, den woonwagenbewoner, wordt door den heer Wilkens, het hoofd der school, en later door tante Hanna liefderijk verpleegd. De oom, die het horloge had gestolen, komt als arbeider bij boer Zwart en het horloge komt terecht. Met Hein Zwart, die wel ondeugend is, maar veel van zijn ongelukkig zusje houdt, heeft Bram het nogal te kwaad. Tenslotte komt er verzoening. Vinkenstein en zijn gezin, zoowel als de Oom, komen door deze gebeurtenissen in aanraking met het evangelie. Dit is een mooi verhaal. Vooral ook de spanning tusschen de jongens, hun verkeerd begrijpen, hun wantrouwen en daardoor hun vechten, wordt natuurlijk beschreven. Evenzoo Brams morrende ontevredenheid en Heins liefde voor zijn onnoozele zusje. In het optreden van Meester Wilkens komt vooral het Christelijk element naar voren. Omslag, illustraties, heel de typographische verzorging, zijn alleszins te prijzen. Maar een bepaalde strekking zien we niet. Wat echter bij zulk een verhaal hoort: het terecht brengen van 't verdoolde, komt uitstekend tot zijn recht. De auteur heeft het jongensleven uigebeeld, met zijn verlangen, zijn hoop, zijn vrees, zijn hartstochten, zijn ondeugden en zijn deugden en daarbij wordt, vooral ook in 't eind van het verhaal geteekend, hoe droevig het leven is, dat geleid wordt zonder God en zonder hoop voor de eeuwigheid, niet alleen voor den man, die in dronkenschap en diefstal gevallen is, maar ook voor het gezin, dat netjes en eerlijk gebleven is. Dat de zonde te weinig als kwaad tegen God uitkomt, achten we een tekort. We kunnen dit mooie dikke boek overigens met vrijmoedigheid aanbevelen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1932 |
A.C. van der Mast Het verloren verjaarsgeschenk, druk 2, 150 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van 10-14 jaar. Oom en tante Peters sturen hun neefje Bram als verjaarsgeschenk een zilveren horloge. Het uurwerk komt echter niet op de plaats van bestemming aan, maar raakt tijdens de verzending zoek. Eerst een jaar later komt het horloge weer terecht en krijgt Bram toch nog z'n cadeau. Gaarne hadden wij dit keurig uitgevoerde jongensboek hartelijk aanbevolen. Om meer dan één reden is ons dit echter onmogelijk. Niet alleen kan de al te romantische ontknooping van het verhaal, de wijze waarop het verjaarsgeschenk wordt teruggevonden, ons in het minst niet bekoren, maar - en dit is natuurlijk ons voornaamst bezwaar - positief christelijk kunnen we dit jongensboek al evenmin noemen. Zonde wordt nagenoeg niet bestraft. Karakterfouten worden gelaten voor hetgeen ze zijn. Wel vonden we hier en daar eenige stichtelijkheden, maar we meenen, dat "stichtelijk" en "christelijk" twee begrippen zijn, die elkaar lang niet altijd behoeven te dekken. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1935 Open Boekbeoordeling. |
A.C. van der Mast Het verloren verjaarsgeschenk, druk 2, 150 blz. | G. K. C. 0. 16 t. d. t. 50 cent. Een blij-eindend verhaal met de gewone gelukkige toevalligheden, maar met vlotten stijl en vertelqualiteiten. Bram Wanders wacht op zijn verjaardag op een beloofd cadeau van zijn tante Hanna, n.l. een horloge, maar het pakje is door den vrachtrijder verloren. Bram wordt door zijn kameraden geplaagd, daar hij nog al gebluft heeft over het cadeau, dat hij verwachtte. Later komt uit, dat het pakje gevonden is door kinderen uit een woonwagen. Het horloge is evenwel weg, daar een Oom het had weggenomen. Het zieke jongetje van Vinkenstein, den woonwagenbewoner, wordt door den heer Wilkens, het hoofd der school, en later door tante Hanna liefderijk verpleegd. De oom, die het horloge heeft gestolen, wordt arbeider bij boer Zwart, en het horloge komt terecht. Met Hein Zwart, die wel ondeugend is, maar veel van zijn ongelukkig zusje houdt, heeft Bram het nogal te kwaad. Tenslotte volgt de verzoening. Vinkenstein en zijn gezin, zoowel als de Oom, komen door deze gebeurtenissen in aanraking met het evangelie. Dit is een mooi verhaal. Vooral ook de spanning tusschen de jongens, hun verkeerd begrijpen, hun wantrouwen en daardoor hun vechten, wordt natuurlijk beschreven. Evenzoo Brams morrende ontevredenheid en Heins liefde voor zijn onnoozele zusje. In het optreden van Meester Wilkens komt vooral het Christelijk element naar voren. Omslag, illustraties, heel de typographische verzorging, zijn alleszins te prijzen. Maar een bepaalde strekking zien we niet. Wat echter bij zulk een verhaal hoort: het terecht brengen van 't verdoolde, komt uitstekend tot zijn recht. De auteur heeft het jongensleven uitgebeeld, met zijn verlangen, zijn hoop, zijn vrees, zijn hartstochten, zijn ondeugden en zijn deugden en daarbij wordt, vooral ook in 't eind van het verhaal geteekend, hoe droevig het leven is, dat geleid wordt zonder God en zonder hoop voor de eeuwigheid, niet alleen voor den man, die in dronkenschap en diefstal gevallen is, maar ook voor het gezin, dat netjes en eerlijk gebleven is. Dat de zonde te weinig als kwaad tegen God uitkomt, achten we een tekort. We kunnen dit mooie dikke boek overigens met vrijmoedigheid aanbevelen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1935 |
A.C. van der Mast Het verloren verjaarsgeschenk, druk 2, 150 blz. | Het verloren verjaarsgeschenk is een zilveren horloge met ketting. Langs vele wonderlijke wegen - o.a. verongelukt een zwerver en wordt bekeerd - komt het horloge bij Bram, den jongen, voor wien 't was bestemd, terecht. Er komen allerlei jongens in dit boek voor, brave en booze, er worden ook veel christelijke woorden gesproken, maar 't is niet alles fijn en levend verwerkt, waardoor dit boekje toch maar een matige aanbeveling kan krijgen. Voor jongens van 12 jaar. | Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1935 |