Carla
Hoe God zorgde, druk 1, 32 blz. | jongens- en meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van 7 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Een heel gewone geschiedenis. Een horlogemakersgezin komt door den achteruitgang van zaken in groote zorgen. De Heere, op Wien moeder vertrouwde, gaf op wonderlijke wijze uitkomst. Jan, hun oudste zoon, een echte dierenvriend, had gezien, hoe de veerman een hond mishandelde. En die hond was van mijnheer Kamp, een concurrent van Vader Helmink. Mijnheer Kamp wil gaarne den hond terug hebben en had er een belooning op gezet. Jan kon nu aanwijzingen geven. Mijnheer Kamp kwam nu in aanraking met Helmink en dat leidde er toe, dat het arme horlogemakersgezin uit de zorgen kwam. Algemeene op- of aanmerkingen: Geen onaardig boekje. Liefde voor dieren wordt aangekweekt. Hoewel de godsdienstige strekking er bij hangt. Zoo hier en daar wordt het terloops ingelast. Ook hier wordt, als in zooveel boekjes, het God zorgt, zoo eenvoudig, als vanzelfsprekend voorgesteld, een gebeden en het komt wel in orde. Waar blijft de strijd en zondeschuld? Dat ontbreekt maar al te veel!
Conclusie: matig aanbevolen voor Z.S. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1934
Open Boekbeoordeling.
|
Carla
Hoe God zorgde, druk 1, 32 blz. | G. K. 0. 8 t. d. t. 16 cent. 't Gaat niet voorspoedig in den winkel van Helmink, den horlogemaker; de zorgen voor 't gezin zijn groot; de inkomsten weinig. En nu een groote zaak in klokken zal worden geopend, vlak in de nabijheid van Helminks huis, verliest vader bijna den moed. Moeder echter bidt te ernstiger en heeft meer geloofsvertrouwen. De kinderen zijn echte dierenvrienden. Op een tochtje met vader naar diens klanten ziet Jan in 't veerhuis aan de overzijde een hond ernstig mishandelen en in een hok opsluiten door den veerman. Thuisgekomen hoort hij van zijn broer Dirk, dat de heer Kamp, de eigenaar van de groote horlogezaak, een hond mist en een belooning van f 10.- heeft uitgeloofd voor terugbezorging. Jan deelt, wat hij gezien heeft, mede aan den heer Kamp; deze komt daardoor op de hoogte met den nood van Helmink en daar deze een goed vakman is, wordt hem nu al het reparatiewerk voor de groote zaak opgedragen en zijn de zorgen verdwenen. Ontroerd danken zij den Heere, die (zegt moeder) ons bidden heeft verhoord en aan Wien alleen we alles te danken hebben. De plaatjes van dit boekje zijn geslaagd. We hebben bij de waardeering voor de wijze waarop dit verhaaltje aanspraak maakt om den waarlijk Christelijken toon, het gewone bezwaar, dat we veelmalen hebben ingebracht tegen de geschiedenis van een gebedsverhooring, juist zóó als de bidder het gaarne wenscht. Herhaaldelijk hebben we gewezen op het gevaar, dat de kinderen van gebed en gebedsverhooring een verkeerde voorstelling krijgen. De opzet van dit verhaal is heel mooi. Wat is dat eerste stukje goed geteekend en fijn gevoeld. In 't midden vervalt het tot de kinderkibbelarij en het kinderlijk gehaspel, dat, vooral in de laatste jaren, de boekjes vrij onbeduidend maakt. Het slot: "Hoe God zorgde" is treffend. De zorg des Heeren betoont zich in den middellijken weg. Moeder Helmink blijft echter niet bij de middelen staan. Mooi sluit het laatste zich aan bij het begin: "Moeder hoorde de klokken tikken, al maar tikken Tik-tak tik-tak Ver-trouw-op-God. Aanbevolen! | 
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1934
|