Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
H. Schouten Hoe Jaapjes gebed verhoord werd, druk 1, 32 blz.	G.K.O. 1 z.p. 6 t.d.t. Een kleuterverhaaltje van klein Jaapje, die een diepen kuil heeft gemaakt met een bankje erin; en van zijn vriendje Wout, die samen allerlei avontuurtjes beleven. Jaapje hoort van zijn buurvrouw wie de Heere Jezus is en wat bidden is. Als de vriendjes in het bosch verdwaald zijn, bidden ze om uitredding. De Heere Jezus zendt Meester, die de zwervelingetjes terecht brengt. Ze beseffen, dat ze kwaad hebben gedaan, maar Jaapjes gebed is verhoord. Dit vertelseltje heeft weliswaar als zoodanig geen kwaliteiten waardoor het uitmunt. Er zijn er meer zoo. Maar de evangelisatie-gedachte komt zeer goed naar voren; het werk van Christus als Zaligmaker en verzoener van de schuld wordt op heel eenvoudige en heel verstaanbare wijze voor de kleintjes uiteengezet. Dat gebeurt in het verhaal, dat de buurvrouw aan de beide ventjes doet. Deze buurvrouw verstaat de kunst! We hebben hier weer het oude bezwaar, dat het gebed zoo licht dienst doet als een soort redmiddel in den nood; maar we stemmen toe, dat de dingen voor kinderen van + 6 jaar haast nog niet anders kunnen gezegd worden zonder hoog boven hun naieve bevatting uit te gaan. We bevelen dit aardig geïllustreerd boekje voor de jongste leerlingen aan.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940