Johanna Breevoort
Hoe Wouter aan zijn visjes kwam, druk 1, 43 blz. | Dit boekje toont iets van de moeilijkheden, waarin onze arbeidersgezinnen tegenwoordig leven, maar die toch overwonnen kunnen worden als men maar op God vertrouwt. Wouter wil graag een aquarium hebben. Zijn vriend, die er een heeft, wil hem helpen met het vangen van vischjes. Zijn vader maakt een aquarium voor hem, waarin hij eerst goudvisschen en later, na een ongeluk met de vischjes, stekeltjes krijgt. Door de vriendschap der jongens komen de ouders elkaar nader en oefenen Wouters ouders een goeden invloed uit op die van zijn vriend. Een frisch geschreven boekje, dat met z'n tijd meegaat en dat, hier en daar door een tikje humor verlevendigd, zich vlot laat lezen. Leeftijd 8-10 jaar. | Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1932 |
Johanna Breevoort
Hoe Wouter aan zijn visjes kwam, druk 1, 43 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 10 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Wouter en Johannes zijn broers. Wouter krijgt een paar "visjes", maar zijn broertjes sloopen het aqarium, dat vader gemaakt heeft. Alles is stuk en de vischjes sterven. Gelukkig krijgt vader nu werk en gaat het licht in de duisternis schijnen. Algemeene op- of aanmerkingen: Onze jongens zullen dit boek wel willen lezen. Persoonlijk kan het ons minder boeien. Er zit te weinig actie in. Druk en teekeningen zijn goed.
Conclusie: Aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1935
Open Boekbeoordeling.
|
Johanna Breevoort
Hoe Wouter aan zijn visjes kwam, druk 1, 43 blz. | G. K. 0. 14 t. d. t. 25 cent. Wouter, kind uit een Chr. gezin, gaat met zijn vriendje Johannes naar school. De vader van Johannes, klein boertje buiten 't stadje, stuurt zijn zoontje niet uit beginsel naar de Chr. School, maar wegens den minder verren afstand. Wouter is een dierenvriend, verlangt vurig naar een paar goudvischjes, vooral als Johannes van zijn vader een "aquarium" krijgt. Wouters wensch gaat in vervulling, hoewel vader werkloos is, als hij van een tante een kwartje krijgt, en vader van een oud glas en een paar latjes een aardigen vischbak timmert. Twee kleine broertjes van W. breken, terwijl moeder even een zieke buurvrouw helpt, het vischglas. W. zegt, zeer bedroefd: "Ik durf den Heere niet meer om andere vragen, want dan verlies ik ze toch weer!" Maar moeder zegt: "Dat mag je gerust doen, hoor. Als het goed voor je is, krijg je ze heus terug", (bladz. 33). Gelukkig kan vader 't glazen bakje herstellen. Op voorspraak van Johannes krijgt vader wat timmerwerk op de boerderij en daardoor komen de families met elkaar in aanraking, wat voor Johannes' ouders ten zegen is. Een benedenbuurvrouw, eerst boos over 't leven, dat de kinderen maken, later alles begrijpend, met het gezin begaan, helpt vader aan werk bij haar broer, die hout- en steenhandelaar is, en zoo komt spoedig alles terecht. Als de families samen zijn, zingen ze vaak: "Wie heeft lust den Heer te vreezen?" De strekking van dit wel wat vlakke verhaal wordt gevonden op bladz. 42: "God is goed voor ons", zei vader onderweg. "Zie je nu wel, kind, dat je alles aan den Heere kunt vragen? Al denk je, dat het tegenloopt, de Heere weet alles beter en schikt alle dingen ten goede". Op een ongezochte manier vlecht de schrijfster voortreffelijke leeringen in. Ook op de noodzakelijkheid van het nieuwe hart wordt gewezen. De omslag zal den jongens danig bevallen, want die is keurig. Verschillende plaatjes zijn echter qua illustratie inhoudloos: "Moeder drinkt een kopje koffie; Hij ging op den grond liggen en schreide; Hij sprong de kamer rond." Verder twee jongens, die op straat loopen praten. Wij noteerden een enkele drukfout (planke, voor plankje, 25). We kunnen. dit goudvisschen-verhaal voor onze aquarium-lievende jeugd wel aanbevelen. | 
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1935
|