Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
A.C. ter Gouw Indische Joop, druk 1, 222 blz.	Joop Laveur is in Indië geboren, maar op z'n 4de jaar al naar Nederland gekomen, zodat hij van Indië niets meer weet. Zijn schoolmakkers noemen hem evenwel altijd Indische Joop. Nu is hij 12 jaar en al dien tijd heeft hij met z'n ouders te Witteveen in den omtrek van Amsterdam gewoond, waar hij ook de Christelijke School bezoekt. Joops vader, de heer Laveur, gaat met z'n gezin naar Indië terug; hier begint het verhaal. Eerst de opwinding onder de schooljeugd, dat een van hun makkers naar Indië gaat, dan het afscheid. Levendig wordt nu de treinreis van Amsterdam naar Genua beschreven, vervolgens de zeereis, waarbij Joop op de boot een vriendje vindt. Het leven aan boord, het uitstapje in Port-Said, de vaart door de Roode Zee, waarbij we nog een ongeval met goeden afloop krijgen, afwisselende vermaken aan boord, Ceylon, Sabang, aankomst te Batavia, het wordt alles zóó levendig en onderhoudend geschreven, dat het leerzame en aangename met elkander wedijveren. Ten slotte komt er nog iets in van het Indische leven in Batavia; en een uitstapje naar de residentie Semarang op een koffieplantage helpt nog mee de kennis van Indië te verrijken. Dit boek is een Christelijk boek, wat uitkomt in het Chr. gezin van Laveur, in gesprekken en handelingen. Verder mag Joop het middel zijn om zijn nieuwe vriendje Wim Vermeer, die uit een ongeloovig gezin is, met Gods Woord bekend te maken door hem een Bijbeltje te geven; en in Wims ziekte blijkt, hoe God zijn poging gezegend heeft. Met de viering van 't Kerstfeest eindigt dit mooie verhaal. Te zeggen, dat het boekje er mooi uitziet, is haast een gemeenplaats bij de boekjes van Callenbach. Het verhaal is verdeeld in 15 hoofdstukken, die van opschriften zijn voorzien en achterin is een inhoudsopgave. Het is zóó vlot en prettig gesteld, dat de jonge lezers het nauwelijks uit handen zullen willen leggen en liefst maar aan één ruk willen dóórlezen. Beter dan uit menig Aardrijkskundig leerboek zal de jonge lezer kennis verkrijgen van den weg naar Indië en ook nog iets van Java zelf. Maar ten slotte is het voornaamste, hoe het evangelie van onzen Heere Jezus Christus boven alles gaat. Zonder spanning of sensatie wordt het als iets van zelf sprekends voorgesteld, hoe in het Chr. gezin het Woord gelezen wordt, hoe den knaap reeds geleerd wordt, uit zijn eigen bijbeltje iets voor zichzelf te lezen, hoe hij des avonds zijn knieën buigt voor God; en weldadig doet het aan, dat het vriendje uit ongeloovigen kring daardoor met Gods Woord in aanraking komt. Toch is alle onnatuurlijkheid geweerd. Joop houdt geen evangelisatiegesprek met zijn vriendje, maar geeft hem alleen zijn Bijbeltje en hij kan niet begrijpen, dat iemand niet weet van al die dingen, die hij van kindsaf geleerd heeft. - Of we geen aanmerking hebben? We vinden de Kerstfeestviering zeer sober: hoe goed had de gelegenheid gebruikt kunnen worden, om de beteekenis van Christus' geboorte duidelijk uiteen te zetten. Dat had niet behoeven te gebeuren met veel woorden. En dan zou minder de Kerstboom dan het Kerstfeit in het middelpunt hebben gestaan. Dat verhindert ons echter niet, dit mooie boek onze warme aanbeveling mee te geven.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1933
A.C. ter Gouw Indische Joop, druk 1, 222 blz.	Indische Joop geeft ons een prettige beschrijving van de reis naar Indië. Eerst de treinreis naar Genua, vervolgens het leven op een groote mailboot. Niets is overgeslagen. De Middellandsche zee geeft de eerste zeeziekte, Port Said het winkelen bij Simon Artz, in de Roode Zee "man over boord", in de Indische oceaan de dekspelen en na Colombo de afscheidfuifjes. Joop krijgt aan boord een vriendje, die nog nooit van den bijbel gehoord heeft. Hij geeft Wim zijn bijbeltje en als later Wim in Indië ernstig ziek is, is hij niets bang voor sterven, want hij weet, dat, als hij sterft, hij naar Jezus gaat. Gelukkig geneest Wim en vieren de families samen het Kerstfeest op de plantage van een der mede-passagiers van de boot. Een prettig, leerzaam, vlot geschreven boek. 't Zal boeien. Voor 12 tot 14 jaar. Warm aanbevolen.	Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1933
A.C. ter Gouw Indische Joop, druk 1, 222 blz.	jongensboek; geschikt voor een leeftijd van 11-14 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: In dit boek wordt ons beschreven, hoe Joop Leveur met zijn ouders een reis maakt naar Batavia. Eerst per trein naar Genua, vandaar per boot naar Batavia. Op leuke wijze heeft schrijver ons de verschillende voorvallen op deze reis beschreven, o.a. het eten in de restauratiewagen van den trein en het slapen in den slaapwagen. Bij deze gelegenheid maakt Joop kennis met mijnheer Winterfeld, een leuken mijnheer, welke ook naar Indië moest. Beiden werden dikke vrienden. Op de boot heeft Joop ook spoedig vriendschap gesloten met een jongen van zijn leeftijd, Wim Vermeer. Prettige dagen brengen beide vrienden aan boord door. Op prettige wijze weet de schrijver het leven aan boord weer te geven. In Batavia wordt de vriendschap niet verbroken, maar veeleer versterkt, ook met mijnheer Winterfeld. Deze nodigt beide jongens met hun ouders uit, om in de vacantie op zijn landgoed te komen logeeren. Het logeeren was daar een waar genot, zoowel voor ouders als kinderen. Algemeene op- of aanmerkingen: Dit gezellig en opgewekt boek bevelen we gaarne aan. Het is een echt jongensboek. Bij het lezen zal de gulle lach af en toe niet ontbreken. Ook worden er leerzame wenken gegeven als op reis belangrijke plaatsen worden gepasseerd, b.v. de berg Sinaï, en de woestijn, waar het volk Israël 40 jaar vertoefde. Aan het eind wordt even, zoo terloops de Kerstboom aangehaald, doch dat is niet storend voor het geheel (hoewel wij tegen den Kerstboom zijn). Vandaar, dat we dit boek toch aanbevelen kunnen. Conclusie: Aanbevolen voor Z.S.	Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1933 Open Boekbeoordeling.