Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Jaap's vriendinnetje, druk 1, 55 blz.
"..Ook 't goede kan men overdrijven Zoodat het ophoudt goed te zijn".
Dit motto van Beets zou boven deze vertelling kunnen staan. Liesje is het achtjarig kind van Ds. Stielstra: ze gaat met haar poppenwagen op ziekenbezoek en treft harten, die onder de preeken van den dominee "onbewogen" bleven. Ze vertelt den 17-jardgen Jaap de geschiedenis van den Goeden Herder; ze is een volmaakt Evangeliste, ze zorgt voor een Kerstboom, hij wordt door haar omgang met haar bekeerd - en sterft in volle vrede. Het aloude onnatuurlijk gegeven: het Evangeliseerend kind. Zelfs haar vader wordt volkomen door haar in de schaduw gesteld. Onder de al te goede bedoeling heeft de natuurlijkheid zeer geleden. Hier is de grens zelfs van het vroeg naar God getrokken kinderleven bepaald overschreden. ("Zullen we bidden, Pappie?"). Zulk een te goed bedoelde les mist kracht, werkt zelfs averechts. Voor kinderen van dit model hebben verschillende lezers en lezeressen intuitieven tegenzin. Ook het Kerstboommotief doet ons minder aangenaam aan. De teekeningen van Bottema zijn mooi. Ons bezwaar is zóó ernstig, dat we dit boekje ver achte stellen bij vele andere.
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1925
Sluit venster