Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Fritz Meisnitzer Jahomrai en de heilige olifant , druk 1, 141 blz.	In een wat zwaarlijvig en pompeus proza, maar toch mannelijk en boeiend doet Fritz Meisnitzer bovendien het verhaal van twee "mismaakten", de verkreupelde Jahomrai en de heilige olifant. Het verhaal speelt in Siam, en voor de duidelijkheid had de auteur zijn datering wel wat opvallender mogen plaatsen. Een witte olifant, paria onder zijn soortgenoten, wordt gevangen door het hoofd der koninklijke olifanten, de dierenvriend Jahomrai, die in zijn eigen mismaaktheid geleerd heeft de gevoelens van de witte olifant te verstaan. De schets van de religieuze verering waarmee men het dier omgeeft, is niet geheel consequent, maar vrij behoorlijk, hoewel neutraal; een flinke dosis ironie zorgt voor het nodige tegenwicht. In het algemeen is de menselijke psychologie niet het fort van de schrijver. Zo leent hij aan Jahomrai zelfs de gedachtengang van een modern dierenpsycholoog. Maar deze dierenpsychologie is niet antropomorfisch en wel aanvaardbaar. Koorts en koortsgeur bij Jahomrai veroorzaken tenslotte paniek en vlucht bij de witte olifant. Ook Jahomrai zoekt dan zijn bergdorp weer op. Een boeiend dierenverhaal, dat aan de goede lezers kan worden aanbevolen.(geb. f 4,90)	IDIL-gids voor de jeugdlectuur, 1961-62 Open IDIL-Gids.