|
|
|
|
| Ari Dane Jongens en meisjes van alle-dag, druk 1, 140 blz. | Geïll. omslag. Gecartonneerd. 21 illustraties. Prijs 75 cent. Dit boek kan men uit tweeërlei oogpunt bezien. Uit litterarisch oogpunt is het een meesterstukje. Doch uit Christelijk oogpunt wordt het door ernstige bezwaren gedrukt. Een kinematische beschrijving van allerlei kindertafereeltjes, eene nog al boeiender dan 't andere, wordt ons hier geboden door een auteur, die het kinderleven niet maar kent, doch ook kleurrijk en zielvol weet uit te beelden. En steeds natuurgetrouw. Alles wordt weergegeven, ook wat wij liever niet geschetst zagen. Maar het beeld, komt altijd uitstekend voor den dag. Men moet respect hebben voor de zoo frissche manier van zeggen, waardoor de Schrijver zich kenmerkt. Ge ontmoet hier geen zigeuner-kinderen, geen ideaal-kinderen van het brave Hendriktype, maar wezenlijke kinderen, met hun deugden en gebreken, met hun afwijkingen, berouw en kinderlijk vreezen van God. Wij zouden zoo gaarne dit rijk geïllustreerde, en uit letterkundig oogpunt waarlijk uitnemende boek van harte aanbevelen. Doch wij stuiten op zeer ernstige bezwaren. Wij zeiden reeds: Alles wordt weergegeven: a. het geven van spottende bijnamen; b het plagen van een leeraar; e: het vechten der jongens; d. het zeggen van Erik "en ik wil", als de Vader zegt "je zult niet"; e. ruwe woorden, als doodgaan, kreng, enz. En de kritiek, op verkeerde dingen geoefend, is zeer slap. De jongens en meisjes, die ten tooneele gevoerd worden, mogen er zijn van alle dag, ze zijn echter o.i. te veel jongens en meisjes van een bepaalden kring. Voor een bepaalden kring zijn ook alleen maar verstaanbaar, woorden als: divan, laconiek, surveilleeren, divisie, vestibule, repliceeren, body, scène, enthousiast, consulteeren, coniferen, pistaches, prealine, en club, enz. En nu de strekking? Wij hebben er geen andere strekking in kunnen vinden, dan dat Erik over een slechte eigenschap triumfeert, tegen den raad zijner makkers in. In de kerk komt de dokter toevallig. Over in den hemel komen worden zonderlinge denkbeelden geuit. Wij begeereu niet, dat in een boek voor onze kinderen de Christelijkheid er duimen dik op zit; maar een gezonden, Christelijken, Bijbelschen geest moet het toch bezitten. En die kunnen wij er niet in vinden. Daarom mogen wij dit boek voor de Zondagsscholen van "JACHIN" (hoewel de kinderen hier veel vinden, dat hen aantrekt en boeit) geen aanbeveling meegeven. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1913 |
| Ari Dane Jongens en meisjes van alle-dag, druk 1, 140 blz. | Dr. Neale bezocht het klooster van de H. Catharina, gelegen in de buurt van Caïro. In de bibliotheek van dit klooster vond hij o.a. een klein, keurig geschreven boek. 't Zag er gehavend uit. De voorste en achterste bladen varen door ratten of mieren afgeknabbeld. De inhoud trok evenwel Dr. Neale aan. Hij kocht het handschrift voor duizend piasters en op zijn terugreis vertaalde hij het. Het is de geschiedenis van een gezin, dat omstreeks het jaar 300 te Ombi in_ Opper-Egypte leefde. Ze schijnt beschreven door één der kinderen, Johannes genaamd, en betreft voornamelijk hun vlucht in de woestijn en hun verblijf aldaar. Hoewel zoo hier en daar wel wat sterk gephantaseerd is, kunnen we dit verhaal toch ter lezing aanbevelen voor kinderen van 12 tot 14 jaar, want het is een bijdrage te meer tot de kennis van de vervolgingen, die de eerste Christenen onder sommige Romeinsche keizers hebben moeten lijden. Dit boek zal wel gelezen worden. 't ls heel goed geschreven, geestig, frisch, opgewekt van toon, toch sober gehouden en met goeden ernst over een stelletje jongens en meisjes, warm en vroolijk, met jongens- en meisjes-gebreken en deugden. Die Erik strijdt tegen zijn zwakheid : half waar te zijn, niet er voor uit te durven komen. 't Is vechten, maar — winnen, echt, goed, trouw . Niet in de eerste plaats de manier, waarop voor de zending kinderlijk propaganda wordt gemaakt, al is ook dat goed in dit boek, neen, maar de strijd tegen het half-waar-zijn, die groote kinderzonde en dat groote-menschenkwaad, die strijd geeft aan dit werkje groote opvoedkundige waarde. Een jongen, die wel zijn vinger tegen de kachel aan durft houden, maar van een klein misgrijp zelfs niet durft zeggen : ik deed het, zulk een jongen vindt hier zijn zwak geteekend op een wijze, die iets tot hem moet zeggen. En welke jongens en meisjes kennen die zwakheid niet? Grappen op school blijven hier grappen, maar ze komen niet in een mooi licht; zoo ongemerkt moet het lezende kind hier voelen: 't deugt toch niet met die grappen! En dat het zoo ongemerkt gebeurt, is een andere deugd van dit mooi stukje werk. Wij wenschen schrijver en uitgever veel succes in ieder opzicht en bevelen het boekje aan voor kinderen van 12 jaar en ouder. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1913 |