Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Sophie Woudts Kerstfeest bij de duiventoren, druk 1, 16 blz.	G.K.O. 3 t.d.t. Miesje krijgt een nieuwe jurk, die ze aan mag als 't Kerstfeest is, evenals haar zusje Greet. Miesje moet om een boodschap en ziet dan, hoe het „duivenvrouwtje" de duiven voert. Het oude vrouwtje vraagt aan Mies om voer. Ze heeft het niet. Later hoort Mies dat Gerdientje, een buurmeisje van het duivenvrouwtje, naar 't Kerstfeest in den duiventoren wil, maar geen kleeren heeft. Vader en Mies geven aan Gerdientje een nieuwe jurk en aan haar Vader een pak. 't Kerstfeest wordt gevierd en het oude duivenvrouwtje bidt om een Kerstzegen. In dit kleine boekje wordt geleerd, dat we evangeliseeren moeten met woord en daad, dat God gegeven heeft, en dat wij geven moeten. Dat is een goede strekking, echter ligt het accent teveel op de taak: geven aan anderen, en te weinig op de vraag: „hebt ge het zelf ?" Toch wordt de noodzakelijkheid van het nieuwe hart niet onvermeld gelaten: Aanbevolen.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1938
Sophie Woudts Kerstfeest bij de duiventoren, druk 1, 16 blz.	meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van ± 8-11 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Miesje moet op het dorp voor moeder stikzij halen. Zelf krijgt zij een nieuwe jurk. Bij de kerk zijn veel duiven. Dat vindt Miesje o, zoo aardig! Er is een oud vrouwtje, dat klaagt over gebrek aan voedselvoorraad voor haar duiven. Zij wil met Kerstfeest voor de twee gulden, die zij dan extra krijgt, een zak mais koopen voor de duiven. 's Avonds vertelt vader aan Miesje, dat het duivenvrouwtje nooit goed de Kerstboodschap begrepen heeft. Zij denkt alleen en leeft voor haar duiven. Daags voor Kerstfeest hoort Miesje op school de Kerstgeschiedenis vertellen. Miesje denkt bij alles aan het duivenvrouwtje. Een buurmeisje kan niet naar het Kerstfeest, omdat zij geen kleeren heeft. Miesje geeft haar nieuwe jurk, waar haar vader verblijd om is. Zoo wordt het voor allen Kerstfeest. Algemeene op- of aanmerkingen: Hoewel het niet onaardig verteld is, heeft het verhaaltje weinig Christelijke strekking. Het weldoen aan anderen is wel een deugd, die te prijzen is. Echter is het te oppervlakkig. Leer der algemeene verzoening komt er in uit. Nieuwe spelling. Conclusie: niet aanbevolen voor Z.S.	Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1938 Open Boekbeoordeling.
Sophie Woudts Kerstfeest bij de duiventoren, druk 2, 16 blz.	G.K.O. 3 t.d.t. Miesje krijgt een nieuwe jurk, die ze aan mag als 't Kerstfeest is, evenals haar zusje Greet. Miesje moet om een boodschap en ziet dan, hoe het „duivenvrouwtje" de duiven voert. Het oude vrouwtje vraagt aan Mies om voer. Ze heeft het niet. Later hoort Mies dat Gerdientje, een buurmeisje van het duivenvrouwtje, naar 't Kerstfeest in den duiventoren wil, maar geen kleeren heeft. Vader en Mies geven aan Gerdientje een nieuwe jurk en aan haar Vader een pak. 't Kerstfeest wordt gevierd en het oude duivenvrouwtje bidt om een Kerstzegen. In dit kleine boekje wordt geleerd, dat we evangeliseeren moeten met woord en daad, dat God gegeven heeft, en dat wij geven moeten. Dat is een goede strekking; echter ligt het accent teveel op de taak: geven aan anderen, en te weinig op de vraag: „hebt ge het zelf?" Toch wordt de noodzakelijkheid van het nieuwe hart niet onvermeld gelaten. Aanbevolen.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940