|
|
|
Ida Keller Kleine Esther , druk 1, 16 blz. | gekleurd plaatje Kleine Esther is een Joodsch meisje. Hare moeder is gestorven. Haar vader, die onverschillig omtrent zijnen godsdienst is, zendt haar naar eene Christelijke school, eenvoudig wijl die in de buurt staat. Hier hoort het dochtertje de onderwijzeres met warmte vertellen van des Heilands lijden en sterven en opstanding. Voor Esther is alles nieuw en aantrekkelijk. Naar huis gaande, knielt zij op eene eenzame plaats neder en bidt tot den lieven Jezus, die, naar de onderwijzeres verzekerde, ook voor haar heeft geleden en voor wien ze nu ook gaarne wat doen wil. Eene geschiedenis van lijden en menigmaal zware verdrukking wordt voorts op boeiende, dikwijls zeer schilderachtige wijze verhaald. Door den Heere gesterkt, blijft het Joodsche meisje standvastig. Zij viert later met zieleblijdschap het Paaschfeest der Christenen mede. De vorm is goed, de plaatjes zijn zeer teekenend. Onwaarschijnlijkheid is bet groote euvel ook in dit anders veelszins schoone boekje. De gebeden en gesprekken zijn voor een meisje van 6 á 7 jaar veel te wijs. Ondenkbaar komt het ons voor, dat zoo'n jong meisje eenen droom droomt als op pag. 15 vermeld staat. Zij ziet den Heere Jezus, die haar vraagt een kruis voor Hem te dragen en haar eene kroon toezegt. De bekeering gaat zeer vlug toe. Voor den eersten keer in haar leven hoort Esther de Paaschgeschiedenis. Een oogenblik twijfelt ze, of zij zich wel mede verheugen mag, maar dienzelfden avond is ze toch al eene overtuigde en welbewuste Christin. In dit boekje is ongetwijfeld veel goeds, doch de gemaakte opmerkingen zijn oorzaak, dat wij het niet zoo grif kunnen aanbevelen, als wij dit andere geschriften van deze begaafde Schrijfster konden doen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1905 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
Ida Keller Kleine Esther , druk 2, 24 blz. | De schrijfster doet een 6 jarig jodinnetje, per ongeluk op een Christelijke school verzeild raken; zij piekert over de volgende onderwerpen: de verachting van de Joden door de Christenen; of Christus wel voor haar gestorven is; hoe mooi het in den hemel is; het wasschen van onze zonden in het bloed van Christus. Ze belijdt Christus voor haar vader en grootmoeder en „ondergaat verdrukking", Niet erg waarschijnlijk; Paaschverhaal. Matig aanbevolen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1919 |
Ida Keller Kleine Esther , druk 3, 24 blz. | G. 0. 4 t. d. t. 15 cent. Kleine Esther is een joodsch meisje. Haar moeder is gestorven. Haar vader, die onverschillig omtrent zijn godsdienst is, zendt haar naar een Christelijke school, eenvoudig wijl die in de buurt staat. Hier hoort het dochtertje de onderwijzeres met warmte vertellen van des Heilands lijden en sterven en opstanding. Naar huis gaande, knielt zij op een eenzame plaats neder en bidt tot den lieven Jezus, die, naar de onderwijzeres verzekerde ook voor haar heeft geleden en voor wien ze nu ook gaarne wat doen wil. Een geschiedenis van lijden en menigmaal zware verdrukking wordt voorts op dikwijls schilderachtige wijze verhaald. Door den Heere gesterkt, blijft het Joodsche meisje standvastig. Zij viert later met zieleblijdschap het Paaschfeest der Christenen mede. De vorm is goed. Onwaarschijnlijkheid is het groote euvel ook in dit anders veelszins schoone boekje. De gebeden en gesprekken zijn voor een meisje van 6 á 7 jaar veel te wijs. De bekeering gaat zeer vlug toe. Voor den eersten keer in haar leven hoort Esther de Paaschgeschiedenis. Een oogenblik twijfelt ze, of zij zich wel mede verheugen mag, maar dienzelfden avond is ze toch al een overtuigde en welbewuste Christin. Ondanks de gemaakte opmerkingen, vinden wij in dit boekje veel goeds. Aanbevolen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1927 |
Ida Keller Kleine Esther , druk 4, 24 blz. | Kleine Esther is een joodsch meisje. Haar moeder is gestorven. Haar vader, die onverschillig omtrent zijn godsdienst is, zendt haar naar een Christelijke school, eenvoudig wijl die in de buurt staat. Hier hoort het dochtertje de onderwijzeres met warmte vertellen van des Heilands lijden en sterven en opstanding. Naar huis gaande, knielt zij op een eenzame plaats neder en bidt tot den lieven Jezus, die naar de onderwijzeres verzekerde, ook voor haar heeft geleden en voor wien ze nu ook gaarne wat doen wil. Een geschiedenis van lijden en menigmaal zware verdrukking wordt op dikwijls schilderachtige wijze verhaald. Door den Heere gesterkt, blijft het Joodsche meisje standvastig. Zij viert later met zieleblijdschap het Paaschfeest der Christenen mede. De vorm is goed. Onwaarschijnlijkheid is het groote euvel ook in dit anders veelszins schoone boekje. De gebeden en gesprekken zijn voor een meisje van 6 á 7 jaar veel te wijs. De bekeering gaat zeer vlug toe. Voor den eersten keer in haar leven hoort Esther de Paaschgeschiedenis. Een oogenblik twijfelt ze, of zij zich wel mede verheugen mag, maar dienzelfden avond is ze toch al een overtuigde en welbewuste Christin. Ondanks de gemaakte opmerkingen, vinden wij in dit boekje veel goeds. Aanbevolen. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1931 |
Ida Keller Kleine Esther , druk 4, 24 blz. | Leeftijd 7-10 jaar. Een aardig boekje voor onze achtjarigen; onze kleine meisjes. Esther, een Jodinnetje, komt na moeders dood bij haar grootmoeder thuis. Ook haar vader is daar. Deze zendt haar naar de Christelijke School, niet uit overtuiging, doch, omdat dit gemakkelijk is. Dit wordt voor Esther tot grooten zegen. Zij leert hier Hem kennen, Die door haar "volk" veracht wordt. Zij krijgt Hem lief. Om en voor Hem moet zij verachting en smaad lijden. Doch zij is getrouw. "Ik sterke u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u", mag zij ondervinden. Kinderlijk in voorstelling en behandeling is het boekje. Een opmerking nog! Op bladz. 11 staat: "als je maar begeert Hem lief te hebben". Waarom en waarvoor moeten we Hem begeeren? Zie, dit moest meer uitgewerkt zijn. 'k Weet wel, het zijn kinderen, doch juist "daarom"! Ook het woordje "Heer" vervangen door het diepere "Heere" deed aangenamer en eerbiediger aan. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1931 Open Boekbeoordeling. |