Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Herman de Boer Kokkie , druk 1, 74 blz.	Bekroond door de N.Z.V. Ruurd Poortman heeft Kokkie, een tamme kraai voor 15 cent gekocht. Na veel wederwaardigheden vliegt Kokkie weg. Eenigen tijd later wordt zij door een sperwer gewond en komt ze weer in menschenhanden. Het achterlijk zoontje van den nieuwen baas van Kokkie mishandelt haar en zoo vindt Ruurd zijn kraai op een dag terug. Hij slaat den achterlijken jongen, om Kokkie uit zijn handen te krijgen. Daarvoor moet hij bij Arnolds vader komen, maar het bezoek loopt goed af. Hij mag Kokkie houden, krijgt een foto van de kraai en belooft, haar als ze genezen is, in vrijheid te laten, wat hij ook doet.	Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1904
Herman de Boer Kokkie , druk 1, 74 blz.	Bekroond door de Ned. Zondagsschoolvereeniging. G. K. C. 0. 11 t. d. t. 40 cent. Kokkie is een gekortwiekte torenkraai, welke voor drie stuivers het bezit geworden is van Ruurd Poortman, die hem liefderijk behandelt en hem zooveel mogelijk vrij laat rondfladderen en omspringen. Hij steelt een gulden en een paar zilveren schoengespen, die echter weer teruggevonden worden in een appelboom. Met het aangroeien van zijn vleugels wil hij de wereld in, gaat zwerven, wordt gevonden door een boer, maar komt dan in de handen van een dierenvriend, die hem uitstekend behandelt en den kouden winter doorhelpt. Na heel wat wederwaardigheden komt hij weer in handen van Ruurd, die hem na eenigen tijd - zijn vleugels hebben de vereischte grootte gekregen - de vrijheid geeft en de wijde, wijde wereld laat invliegen. De schrijver geeft ons hier het verhaal van een gevangen vogel, waarmee allerlei spelletjes worden gedaan, en die kinderen en zelfs grooten menschen pleizier verschaft, maar het wordt zóó verteld, dat de kleine lezers begrijpen, dat een vogel niet thuis hoort in een kooi, al is die nog zoo ruim en licht. Dit boekje is bekroond door de Ned. Zend. Vereen. Wij weten niet welke eischen door deze Vereen. waren gesteld. Waarschijnlijk begeerde ze niet anders dan een goede, onderhoudende kindervertelling. "Jachin" zou dit boekje zeker niet bekronen. Want "Jachin" met haar uitgesproken evangelisatie-doel, vraagt wat méér. Ook, ja vooral, dat het kinderboek doortrokken zij van het Evangelie van Jezus Christus. Dit laatste kan van "Kokkie" niet gezegd. Het is niet anti-Christelijk, want het Christelijk geloof wordt er niet in bestreden. Dat zou trouwens al heel erg zijn. Het is ook niet on-Christelijk, want er komt niets in voor, waarvan moet gezegd, dat het afwijkt van de leer der H. Schrift. Maar het is "a-Christelijk". Het "Christelijke" ontbreekt. Er is niets dat aan het Evangelie herinnert, of 't zou moeten zijn wat we lezen op blz. 59: "van den groten Kindervriend, die gekomen is om de mensen heel blij en stil te maken in hun hart en om de boze zonden weg te doen"; of op blz. 69 "Elke avond had moeder met hem gebeden". Behalve deze beide zinnetjes vinden we niets dat zelfs maar aan den Godsdienst herinnert. Aangezien de "Grote" Kindervriend niet met name wordt aangeduid, zou dit boekje voor de Joodsche school niet geheel ongeschikt zijn. Vrijzinnigen zullen 't gáárne op hún Zondagsschool uitdeelen, want 't is een leuk en prettig verhaal. Maar "Jachin" kan het niet gebruiken. Want "Jachin" wil en moet altijd weer de boodschap brengen dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken. Het spijt ons, ook om de keurige uitvoering; maar we kunnen dit boekje voor onze Kerstuitdeeling niet aanbevelen.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1935
Herman de Boer Kokkie , druk 1, 74 blz.	jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 10 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Kokkie is een kraai. Een ruwe jongen heeft hem jong gevangen en zijn vleugels afgeknipt. Ruurd Poortman heeft hem gekocht. Hij zorgt goed voor Kokkie. Kokkie is een schalk. Hij is dol op blinkende dingen. In den hollen appelboom ligt heel wat: een mooie gulden, een glazen knikker, blinkende steentjes. Op een keer bergt Kokkie daar ook een mooie zilveren gesp, die hij bij baas Brand, den ouden schoenmaker, heeft weggekaapt. Dan vindt Ruurd al die schatten. Als Kokkie's vleugels weer aangegroeid zijn, mag hij wegvliegen. Toch komt hij weer bij Ruurd terug, als deze hem, bebloed en gewond, redt uit de handen van "Gekke Nol", die Kokkie, nadat deze veel wederwaardigheden heeft beleefd, in handen heeft gekregen. Als Kokkie weer hersteld is, krijgt hij de vrijheid weer. Algemeene op- of aanmerkingen: De korte weergave van den inhoud van dit boekje doet reeds vermoeden, dat het alleszins geslaagd is. Zoo is het ook. Dit boekje is een juweeltje. Frisch, levendig, pakkend. Niets kinderachtig, maar kinderlijk. En wat de "godsdienstige strekking" aangaat, om deze leelijke uitdrukking ook eens te gebruiken, daarvan zeg ik alleen: Conclusie: Warm aanbevolen voor Z.S.	Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1935 Open Boekbeoordeling.