Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



W. Blomberg-Zeeman

Wie was de rijkste?, druk 1, 20 blz.
Aabgenaam verteld, mooi geïllustreerd, helder gedrukt, goed bedoeld, maar vaag uitgewerkt. Mimi, het eenig kind van dokter Eiken, heeft een leelijk gebrek. Haar hoofdzonde is hoogmoed. Zij acht zich vèr verheven boven de andere dorpskinderen, die ze door haar trots beleedigt en afstoot. Het gevolg is, dat niemand met haar spreken wil. Vooral is het haar tot ergernis, wanneer de juffrouw op school een heel arm meisje, Marietje Bos, naast haar zet. Zij laat aan het kind op allerlei wijzen haar minderheid gevoelen. Mimi's ouders hebben er veel verdriet van en trachten hun dochtertje van deze zonde te genezen. Moeder wijst er haar op, dat een arm kind veel rijker kan zijn dan een kind, dat veel aardsche goederen bezit. Vader brengt haar in 't huis van Marietjes moeder. Daar hoort en ziet ze met hoeveel liefde Marietje haar zieke moeder verzorgt en haar kleine broertje oppast en komt ze ook tot de ontdekking, hoe haar onhebbelijk gedrag Marietje bedroefde. Mimi leert nu verstaan, hoe verkeerd zij gehandeld heeft; haar trots is gebroken. Wij moeten het in de Schrijfster prijzen, dat zij den kindertoon weet te treffen. Zij vertelt op aangename en boeiende wijze. Haar bedoeling is in te gaan tegen standshoogheid, en in 't licht te stellen dat kinderen van gegoede ouders zich niet moeten verheffen boven arme kinderen. Zij doet gevoelen, hoe pijnlijk het voor de laatsten is uit de hoogte behandeld te worden. Om deze goede strekking zouden wij dit boekje kunnen aanbevelen, ware het niet, dat het, uit godsdienstig oogpunt beschouwd, zoo oppervlakkig is. Van de zonde als zonde tegen God wordt niet gesproken; evenmin van de noodzakelijkheid van het gebed om met vrucht tegen de zonde te kunnen strijden. Weliswaar is er sprake van het Kerstfeest, maar dit is meer een feest, waarop cadeautjes worden uitgedeeld. Van de beteekenis van den Kerstdag krijgen wij niets te hooren. Te meer is dit te betreuren, omdat het onderwerp zich zoo uitnemend leende, zelfs voor jonge kinderen om te spreken van onze armoede door de zonde, en van Hem, Die arm geworden is, daar Hij rijk was, opdat wij door Zijne armoede zouden rijk worden. Niet aanbevolen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917

Open Jachin-boekbeoordelingen.