|
|
|
|
| Heleen Marianne, druk 1, 203 blz. | Een gezellig, vlot geschreven meisjesboek, dat zeker voldoet aan de eischen, die in 't algemeen aan zoo'n hoek te stellen zijn. 't Vertelt over Marianne, een dochtertje van welgestelde menschen. Ze gaat op de kweekschool. Haar ouders worden arm, door tegenslag in zaken. Marianne krijgt een heel moeilijk leven, haar vriendinnen laten haar in den steek, kortom, haar jonge leven wordt verduisterd door de donkere schaduw van den tegenspoed. Maar ze wordt zeer gesterkt in den jeugddienst. Dat is voor ons jammer. Jeugddiensten zullen in het kader van de Gereform. Kerkbeschouwing moeilijk in te passen zijn. Wie onderschrijft wat de Belijdenis aangaande de Kerk leert, kan er geen vrede mee hebben. Eerlijkheid gebiedt, te erkennen, dat dit hoek met onmisbaar talent geschreven is. Vooral over het leven in het meisjeskamp wordt verhaald op een wijze, die onze meisjes pakken zal. Toch weet ik niet of iemand, die het Geref. beginsel ernstig neemt, hier zonder voorbehoud zeggen zal: aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1932 Open Boekbeoordeling. |
| Heleen Marianne, druk 1, 203 blz. | G. K. C. 0. 18 t. d. t. Met penteekeningen door Jeanne Faure. 80 cent. Marianne Eerenthal was buitengewoon leelijk, wat haar op school en op de meisjesclub menig onaangenaam oogenblik bezorgde. Dat werd er niet beter op, toen haar vader, een zakenman, slachtoffer van de algemeene malaise werd, en het gezin moest verminderen en kleiner gaan wonen. Daar ze een prettig karakter had, kon ze het met haar vriendinnen best vinden, doch met een der meisjes, die naijverig op haar was, lag ze gedurig overhoop, wat nog erger werd, toen ze een opstel van dat meisje, dat tusschen andere papieren lag, onopzettelijk in de kachel wierp. Ze had echter den schijn tegen zich en werd door allen verdacht. Gelukkig evenwel kwam de waarheid aan het licht en werd de verhouding weer zooveel beter, dat de vriendinnen middelen beraamden om Marianne mee naar een kamp te doen gaan. Ze had daar al zoo lang naar verlangd, doch de geldmiddelen thuis lieten het niet toe. Daar, in het kamp, leerde Marianne zichzelf overwinnen en hoopte ze vurige kolen op het hoofd van het vroeger haar vijandige meisje. Ook leerde ze in die moeilijke dagen er in berusten, dat ze minder mooi was en besefte, dat het ware geluk niet in uiterlijk schoon is gelegen. Laat ons over de illustraties aanstonds zeggen, dat ze goed zijn, maar dat het de teekenares niet is gelukt, Mariannes leelijkheid te demonstreeren, vooral op den omslag is ze zelfs eerder "mooi". Met niet gering talent beeldt de schrijfster een meisje in de puberteitsjaren uit. En de levensles, die gegeven wordt, is op zichzelf zeker niet verkeerd. (Wij vinden het vóór- en naschrift mislukt; ze zouden slechts door hoogere en betere tendenzen worden gerechtvaardigd. Nu is er niet de minste reden toe, om deze "toepassing" afzonderlijk te geven.) Hoezeer dit verhaal de oudere meisjes zal intereseeren, wij maken bezwaar tegen het godsdienstig gehalte, dat naar onze overtuiging veel te slap is. Op Zondag gaan de kinderen maar eenmaal ter kerke, naar een jeugddienst, waarbij ook een kinderkoor te pas komt. De verbondsgedachte ontbreekt. Mariannes broer is erg ziek geweest en zegt: "als je denkt, dat je dood gaat, dan ben je zoo blij, dat God er is. Ik heb deze weken heel veel over die dingen gedacht, en ik begrijp er nu veel meer van dan vroeger." Er wordt niet op gewezen, dat alleen begrijpen ongenoegzaam is, maar dat vernieuwing des harten in geloof en bekering noodzakelijk is. Al deze overwegingen tezamen zijn oorzaak, dat we dit boek, ondanks zijn hoedanigheden, voor onze Zondagsscholen niet geschikt achten. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1932 |
| Heleen Marianne, druk 2, 202 blz. | Een gezellig, vlot geschreven meisjesboek, dat zeker voldoet aan de eischen, die in 't algemeen aan zoo'n boek te stellen zijn. 't Vertelt over Marianne, een dochtertje van welgestelde menschen. Ze gaat op de kweekschool. Haar ouders worden arm, door tegenslag in zaken. Marianne krijgt een heel moeilijk leven, haar vriendinnen laten haar in den steek, kortom, haar jonge leven wordt verduisterd door de donkere schaduw van den tegenspoed. Maar ze wordt zeer gesterkt in den jeugddienst. Dat is voor ons jammer. Jeugddiensten zullen in het kader van de Gereformeerde Kerkbeschouwing moeilijk in te passen zijn. Wie onderschrijft wat de Belijdenis aangaande de Kerk leert, kan er geen vrede mee hebben. Eerlijkheid gebiedt, te erkennen, dat dit boek met onmisbaar talent geschreven is. Vooral het leven in het meisjeskamp wordt verhaald op een wijze, die onze meisjes pakken zal. Toch weet ik niet, of iemand, die het Geref. beginsel ernstig neemt, hier zonder voorbehoud zeggen zal: aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1935 Open Boekbeoordeling. |
| Heleen Marianne, druk 2, 202 blz. | Vroeger reeds door ons aanbevolen, in 't bij zonder voor grootere meisjes. Zie voor den inhoud den catalogus van den uitgever onder no. 190. | Boekbeoordeling in Kind en Zondag, 1956-57 |