Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



Marijo

Miep en Ap en hun hondje Nap, druk 1
G.K.C.0. 11 t.d.t. 40 cent, gec. 50 cent. Miep en Ap zijn kleine kinderen uit 'n aardig arbeidersgezin. Als vader op zekeren avond langs 'n woonwagen komt, overrijdt hij (per fiets) bijna 'n klein hondje, dat daar thuis hoort. Hij koopt dat hondje voor z'n kinderen, stopt 't in z'n leeren broodzakje en rijdt er triomfantelijk mee naar huis. Dan komen de wedervaringen van de kinderen met hun kleinen speelmakker, en als op 'n dag de liefde wat verkoelt doordat 't hondje den vlieger van Ap heeft vernield, wordt de band weer des te inniger, als ze na een bezoek aan Opoe, in de duinen zijn verdwaald geraakt en door Nap worden teruggevonden. - 't Boekje is vlot geschreven, en 't Christelijk element ligt er niet boven op, maar 't zit er door heen. Vooral de passage waar Opoe de kinderen vertelt van hun grootvader is bijzonder mooi. Opa die in storm op zee om 't leven komt, maar aan een van z'n medeschipbreukelingen de boodschap meegegeven had: "Zeg aan m'n vrouw, dat ik naar den hemel ga. De Heere heeft m'n zonden vergeven. Nu zal ik den Heere Jezus zien, die mij lief heeft". Toen sloeg 'n groote golf hem weg.... De uitvoering is buitengewoon fraai, de plaatjes zijn uitstekend geslaagd; het kader rond de pagina's is bijkans artistiek. We teekenden enkele onnauwkeurigheden aan, waaronder de notitie, dat brem en gladiolen niet tegelijk bloeien, Ons oordeel over dit boekje dat voor de kleinsten bestemd is, hetgeen in de verdeeling in lettergrepen tot uiting komt, is gunstig; jammer is alleen, dat de persoon van Christus te weinig op den voorgrond komt. We bedoelen natuurlijk niet, dat dit met veel woorden had moeten geschieden. Aanbevolen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1931

Marijo

Miep en Ap en hun hondje Nap, druk 1
Leeftijd 7-9 jaar. Een boekje voor onze kleintjes. Ap is jarig. Hij krijgt een vlieger en een kruiwagen. Dan gaan Miep en Ap pannekoeken brengen bij Grootmoe in het duin. Grootmoe vertelt van Grootva, den visscher, die op zee is verdronken en nu bij den Heere is, van Wien hij zooveel hield. De kinderen verdwalen in de duinen, maar worden door Nap, den hond, gevonden. De druk is duidelijk, de woordenkeus is juist en de stof is bevattelijk. Dit boekje levert het bewijs, dat "Heere" niet "Heer" behoeft te worden om het kinderlijker te doen lijken. Uitstekend geschikt. Alleen is het wel wat schaarsch geïllustreerd. Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1931

Open Boekbeoordeling.
Marijo

Miep en Ap en hun hondje Nap, druk 2, 83 blz.
G. K. C. 0. 2 z. p. 7 t. d. t. f 0.40, gec. f 0.50. Miep en Ap zijn kleine kinderen uit een aardig arbeidersgezin. Als vader op zekeren avond langs een woonwagen komt, overrijdt hij (per fiets) bijna een klein hondje, dat daar thuis hoort. Hij koopt dat hondje voor z'n kinderen, stopt het in z'n leeren broodzakje en rijdt er triomfantelijk mee naar huis. Dan komen de wedervaringen van de kinderen met hun kleinen speelmakker, en als op een dag de liefde wat verkoelt doordat 't hondje den vlieger van Ap heeft vernield, wordt de band weer des te inniger, als ze, na een bezoek aan Opoe in de duinen zijn verdwaald en door Nap worden teruggevonden. 't Boekje is heel vloy geschreven en 't Christelijke element ligt er niet boven op, maar 't zit er door heen. Vooral de passage waar Opoe de kinderen vertelt van hun grootvader is bijzonder mooi. Opa, die in storm op zee om 't leven komt, maar aan een van zijn medeschipbreukelingen de boodschap meegegeven had: "Zeg aan mijn vrouw, dat ik naar den hemel ga. De Heere heeft mijn zonden vergeven. Nu zal ik den Heere Jezus zien, die mij lief heeft". Toen sloeg een groote golf hem weg .... De uitvoering is buitengewoon fraai, de plaatjes zijn uitstekend geslaagd; het kader rond de pagina's is artistiek. Ons oordeel over dit boekje dat voor de kleinsten bestemd is, hetgeen in de verdeeling in lettergrepen tot uiting komt, is gunstig; jammer is alleen, dat de persoon van Christus te weinig op den voorgrond komt. We bedoelen natuurlijk niet, dat dit met veel woorden had moeten geschieden. Aanbevolen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1934

Marijo

Miep en Ap en hun hondje Nap, druk 2, 83 blz.
jongens- en meisjesboek; geschikt voor een leftijd van 7-11 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Miep en Ap, die bij de duinen wonen, krijgen een hondje, dat ze Nap noemen. Nap is vaak een leuke kameraad, maar ook wel eens ondeugend, b.v. als hij de vlieger van Ap kapot maakt. Op zekeren dag gaan Miep en Ap pannekoeken brengen aan Grootmoeder, die in de duinen woont. Zij is de weduwe van een visscher. Bij het teruggaan verdwalen de kinderen in de mist. Daar hun hondje worden ze evenwel weer opgespoord en komt alles nog weer goed terecht. Algemeene op- of aanmerkingen: Hoe moeilijk het ook is voor de kleineren te schrijven, deze schrijfster is er in geslaagd een goed boekje te geven. Het boekje is, wat taal en stijl betreft, in orde, daarbij is het doortrokken van een echt Christelijke sfeer. Hier hebben we weer een heel geschikt werkje. We kunnen dus vrijuit zeggen:
Conclusie: warm aanbevolen voor Z.S.
Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1934

Open Boekbeoordeling.
Marijo

Miep en Ap en hun hondje Nap, druk 3, 83 blz.
G.K.C.O. (Cart. band) 7 t.d.t. Miep en Ap zijn kleine kinderen uit een aardig arbeidersgezin. Als vader op zekeren avond langs een woonwagen komt, overrijdt hij (per fiets) bijna een klein hondje, dat daar thuis hoort. Hij koopt dat hondje voor z'n kinderen, stopt het in z'n leeren broodzakje en rijdt er triomfantelijk mee naar huis. Dan komen de wedervaringen van de kinderen met hun kleinen speelmakker, en als op een dag de liefde wat verkoelt doordat 't hondje den vlieger van Ap heeft vernield, wordt de band weer des te inniger, als ze, na een bezoek aan Opoe, in de duinen zijn verdwaald en door Nap worden teruggevonden. 't Boekje is heel vlot geschreven, en 't Christelijk element ligt er niet boven op, maar 't zit er door heen. Vooral de passage waar Opoe den kinderen vertelt van hun grootvader is bijzonder mooi. Opa die in storm op zee om 't leven komt, maar aan een van zijn medeschipbreukelingen de boodschap meegegeven had: „Zeg aan mijn vrouw, dat ik naar den hemel ga. De Heere heeft mijn zonden vergeven. Nu zal ik den Heere Jezus zien, die mij lief heeft". Toen sloeg een groote golf hem weg .... De uitvoering is buitengewoon fraai, de plaatjes zijn uitstekend geslaagd. Ons oordeel over dit boekje dat voor de kleinsten bestemd is, hetgeen in de verdeeling in lettergrepen tot uiting komt, is gunstig; jammer is alleen, dat de persoon van Christus te weinig op den voorgrond komt. We bedoelen natuurlijk niet, dat dit met veel woorden had moeten geschieden. Aanbevolen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940