|
|
|
|
| Herman Naar den hemel, druk 2, 16 blz. | "Naar den Hemel", door Herman, 2de druk, is een lieve schets; nog beter vind ik: "Onder het beste dak", door A. Yollmar, 2de druk. De lezing beveel ik aan. Heel goed en ernstig is: "Door de paarlenpoort", door Betsy, en heel mooi ook: "Ernst", naar Edith C. Kenyon, door C. van Ophemert; goed geïllustreerd. In 't eind komt wel alles wat heel mooi uit, maar dat gaat wel meer zoo in de boeken. | Boekbeoordeling in Het Kind, 5-12-1908 |
| Herman Naar den hemel, druk 3, 16 blz. | Een ouderwetsche Kerstvertelling. Een arme wees van zeven jaar wordt in de strenge koude door zijn onbarmhartige, hardvochtige tante uitgezonden, om lucifers te verkoopen en te bedelen. Op straat ontmoet hij een jongeling, die een gesprek met hem begint en hem medeneemt naar de Zondagsschool, waar hij voor het eerst over den Heere Jezus en van den hemel hoort spreken. Ofschoon hetgeen hij gehoord heeft, nog veel duisters voor hem bevat, is er toch in zijn hart een verlangen naar den hemel opgewekt. Onderweg heeft hij zijn lucifers ergens neergezet, doch als hij terugkomt, zijn ze weggenomen. Hij durft nu niet meer naar zijn tante terug en zwerft uren in de koude rond, tot hij uitgeput in slaap valt, bijna dood vriest en door een politieagent gevonden wordt, die hem in een ziekenhuis brengt. Door een verpleegster wordt hij nader onderricht aangaande den weg der zaligheid, doch zijn ziekte neemt toe en weldra wordt zijn verlangen, om in den hemel te zijn, bevredigd. Mooi is de omslag, mooi is het plaatje tegenover den titel, mooi is ook de letter, die de gewenschte grootte heeft. Taal en stijl zijn over 't algemeen vrij goed. De verhaaltrant is eenvoudig en kan zelfs door de kleinste kinderen goed worden gevolgd. Voor dezen is het dan ook meer geschikt, dan voor de grooteren. Wij hebben hun van den Heere Jezus echter wat anders te vertellen, dan dat Hij een goed man is, die ons in den heerlijken hemel wil nemen. Hij maakt ons van harte gewillig en bereid, om ook hier voor Hem te leven De weg des heils wordt in dit verhaal wat oppervlakkig voorgesteld. Wel komt in de terechtbrenging van het knaapje duidelijk uit, hoe de Heere het weggedrevene zoekt, en hoe Hij vaak langs eenvoudige, doch daarom niet minder wonderlijke wegen zijn verloren schapen in zijn stal samenbrengt, maar de voorstelling van "zijn zalig worden" bevalt ons niet. Wel wordt van de liefde van den Heere Jezus gesproken, doch niet van zijn borgtochtelijk lijden, ofschoon er toch (blz. 15) alle gelegenheid, ja zelfs aanleiding toe bestond, toen het jongetje besef van zonde openbaarde. Ons dunkt ook, dat de rijke jongen er niet alleen aan had moeten denken, Andreas mee naar de Zondagsschool te nemen. De arme knaap had toch ook zoo'n behoefte aan een stuk brood en een beter tehuis. We hebben de ellendigen ook voor deze wereld te helpen. Al wordt op dit sierlijk schoteltje geen Gereformeerde kost geboden, nochtans kunnen wij het wel aanbevelen; doch de aanmerkingen, die wij maakten, toonen, dat wij het slechts onder voorbehoud mogen doen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1915 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Herman Naar den hemel, druk 5, 16 blz. | De kleine Andreas wordt geregeld door zijn tante, een slechte vrouw, uitgezonden om lucifers langs de straat te verkoopen. Op zekeren dag treft hij een jongen aan, die hem uitnoodigt met hem mede te gaan naar de Zondagsschool. Hij geeft aan dat verzoek gevolg, maar laat zijn bakje net koopwaar buiten staan. Nu hoort hij vertellen van den Hemel en op zijn vraag verzekert de jufrouw hem, dat de Heer ook voor hem een plaatsje in Zijn heerlijkheid heeft. Als Andreas het gebouw verlaat merkt hij tot zijn schrik dat zijn lucifers verdwenen zijn. Hij durft niet naar huis, maar vlucht naar een ander deel der stad, al zijn hoop stellende op Hem, van Wien hij dien middag gehoord heeft. De gedachte aan den Hemel blijft hem bij als hij, uitgeput van vermoeienis tegen een brugleuning in slaap valt. De politie vindt hem en brengt hem naar een ziekenhuis. Daar sterft hij, maar in zijn laatste oogenblikken ziet hij den hemel voor hem open staan en den Heiland, die hem wenkt. Een zwart plaatje, flinke druk, aanbevolen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1921 |
| Herman Naar den hemel, druk 5, 16 blz. | Beschrijving van een armen bedeljongen, welke door ontbering en kou, op straat stervende wordt gevonden. Een zeer plastische beschrijving. Erg stootend is de beschrijving over den Hemel. Dat kon wel wat meer verhevener beschreven worden Neen, wij meenen, dat dit werkje niet geschikt is voor onze Herv. Geref. Zondagsscholen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1930 Open Boekbeoordeling. |