Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
Ila Willem uit den kermiswagen, druk 1, 64 blz.	Willem is de zoon van Donker, eenen man, die met eenen kermiswagen rondtrekt. Zes jaar oud, wordt hij door eene keelziekte aangetast. In het ziekenhuis vertelt zuster Emma hem van den Heere Jezus. Na zijne herstelling wordt Willems vader, tengevolge van eene vechtpartij, gevangen genomen. Zijne moeder verkoopt den kermiswagen. De knaap, dien zijne moeder mishandelt, omdat hij bidt, wordt door eene Christelijke familie als eigen kind aangenomen. Hij ontvangt daar eene liefderijke verzorging en eene Christelijke opvoeding. Ook bezoekt hij de Zondagsschool. Wijl hij te zwak is voor het boerenwerk, wordt hij schoenmaker. Op zekeren avond komt zijne eigene moeder, na een leven van zonde en ontbering, in zijn huis eene toevlucht zoeken. Willem neemt haar met vreugde op en wordt een middel tot hare bekeering. Wel een mooi verhaal. Zuiver van taal en stijl. Ila heeft ongetwijfeld talent, om los en gemakkelijk te vertellen. Op den vorm van het boekje valt niets af te dingen. Goed papier. Groote letter. De plaatjes, bij wijze van afwisseling, getrokken in de eenigszins grillige lijnen der nieuwe kunst, zijn niet onaardig. Er is in het boekje geene overdrijving. De soberheid in de voorstelling doet weldadig aan. De wijze, waarop de verpleegster in 't ziekenhuis aan den knaap eenig denkbeeld van den persoon en het werk van Christus tracht te geven, is zeer eenvoudig. Alleen, eene uitdrukking, als op pag. 24, waar de pleegzuster bidt : "0 Heer ! houd zijn hartje rein", is aan ernstige bedenking onderhevig. De tegenstelling van zonde en genade moest scherper belijnd zijn. 't Is goed van den Heere Jezus te spreken als van den Goeden Herder, maar in kinderboekjes moet vooral de beteekenis van het kruis van Christus nadruk ontvangen. Willems moeder komt "in minder dan geen tijd" tot bekeering. Na enkele dagen bij haren zoon in huis te zijn geweest, wordt ze ziek, bekeert zich en sterft. Zeker, Gods gangen in de toebrenging der zielen zijn vrijmachtig. Toch moeten zulke snelle bekeeringen als uitzonderingen worden voorgesteld. Nooit mag de gedachte ook maar eenigszins gekweekt worden, dat zij regel zouden zijn. Ook is het voor ons hinderlijk, gedurig "Heer" in plaats van "Heere" te lezen. Dit klinkt ons minder eerbiedig toe. Nog ééne opmerking zij ons vergund. Hoewel Ila tamelijk wel de klip heeft weten te ontzeilen, verdient het o. i. geene aanbeveling, in kinderboekjes slechte vaders of moeders te laten optreden. Zoolang mogelijk late men het kind onbekend met moeders zonder moederhart. Ook de ouders zijn zondaren, dat mag en moet het kind weten, maar bij voorkeur geve men het geen boekje in handen, waarin op jeugdige kinderen al het licht, en op vader en moeder al de schaduw valt. Wij kunnen dit boekje wel aanbevelen, maar niet onvoorwaardelijk.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1901 Open Jachin-boekbeoordelingen.