|
|
|
|
| Quirina Theodora, Godsgeschenk , druk 2, 54 blz. | Een Godsgeschenk was ze voor haar moeder, toen weer voor het huisgezin van haar oom, waar ze, na den dood van haar ouders, werd opgenomen, en eindelijk voor de brommende, oude tante, die ze ging verplegen. Ze is het zonnestraaltje in huis, brengt door haar frissche vroomheid een gewijde atmosfeer, overal waar ze vertoeft en brengt door de Stille prediking van haar leven menige ziel tot den Heiland. Het boekje heeft veel goeds. Voor meisjes boven 12 jaar is het wel aan te bevelen. De teekening van het doellooze salonleven der nichtjes is heel goed. Maar de natuurlijkheid is wel eens zoek. Het meisje is erg wijs voor haar 15 jaren (het plaatje tegenover blz. 24 had haar wat minder kinderlijk moeten voorstellen). Dat een 15-jarig meisje bij het sterfbed van haar moeder nu juist klaagt »niemand zal mij terechtwijzen« is wat onwaarschijnlijk. Ook is er weer die traditionneele boeken-sneeuwstorm, waarin Dora verdwaalt en bewusteloos opgenomen wordt. Die sneeuwstormen komen in werkelijkheid maar weinig voor. 0verigens ... geen bezwaar. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1918 |