Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk	Recensietekst	Bron
H. Schouten Toch nog verenigd, druk 1, 32 blz.	meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van ± 8 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Moeder van Velzen is erg ongerust. Haar man is kapitein op een zeeboot. Ze wacht hem al enkele dagen thuis. Maar ten slotte komt het bericht, dat het schip vergaan is. Ze wordt van smart zenuwziek. Haar eenigst kind, Ida, komt nu bij haar broer op een kasteel. Ina's oom is ongeloovig. Ina sluit al gauw vriendschap met het gezin van den tuinman, een geloovige man. Wanneer op een Zondag de tuinman de lanen niet in orde wil brengen, krijgt hij ontslag. Ina's oom komt er echter op terug, wanneer hij Ina hoort bidden. Ondertusschen wordt mevrouw van Velzen weer beter. Ook zij neemt haar intrek bij haar broer. Hoe groot is echter de verrassing, wanneer het bericht komt, dat de kapitein nog leeft. Wat zijn ze gelukkig en dankbaar als zij weer bij elkander zijn. God had wonderlijk voor hen gezorgd. Algemeen op- of aanmerkingen: Een goed boekje voor onze meisjes. Ina doet in al haar eenvoud prachtig evangelisatie-werk. En dat onopzettelijk. Zij leeft ook bij haar ongeloovigen oom, zooals zij thuis opgevoed is. Daar zit een goede strekking in. Nieuwe spelling. De plaatjes zijn niet mooi. Conclusie: aanbevolen voor Z.S.	Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1938 Open Boekbeoordeling.
H. Schouten Toch nog verenigd, druk 1, 32 blz.	G.K.O. 3 t.d.t. Mevrouw Van Velzen, met haar dochtertje Ida, wacht vergeefs op de terugkomst van het schip „Maria", waarop haar man kapitein is. Eindelijk komt bericht, dat het schip is vergaan aan de Spaansche kust en dat waarschijnlijk alle opvarenden zijn omgekomen. Moeder wordt zenuwziek en gaat naar een sanatorium; Ida komt bij haar oom Jan, op een mooi kasteel. Alleen maar: deze moet niets hebben van „vrome lui". Toch houdt hij veel van Ida: deze mag wel bidden ! Hij doet het niet. Met den tuinman en diens dochtertje sluit Ida vriendschap: dat is een vroom gezin. Bij een storm wil Oom Jan, dat de tuinman 's Zondags den tuin zal opruimen. Deze weigert. Hij krijgt z'n ontslag. Maar hij draagt dit biddend, en ook Ida bidt voor hem en haar oom. Deze krijgt berouw en handhaaft zijn tuinman toch weer. Moeder wordt intusschen beter, en krijgt bezoek van haar broer, oom Jan. Ten slotte komt ze hersteld terug, ook op het kasteel. Om eindelijk de blijde tijding te ontvangen, dat ook haar man nog leeft en over drie dagen terugkeert. Vele gebeden zijn aldus verhoord. Een klein boekje met groote verwikkelingen. Het doet wat ouderwets aan wat betreft vertelwijze en stijl. Een voorbeeld: „O, wat was Jansen blij. Daar was dus de uitkomst des Heeren. De tranen schoten hem in de oogen en diep ontroerd zei hij: „Ik dank u, Mijnheer." „Ga het maar vlug aan je vrouw zeggen. Zij zal er ook wel verheugd om zijn." " (blz. 23). De plaatjes zijn verre van bekoorlijk. De heerlijkheid van Gods dienst in het Christelijk huisgezin komt zeer goed uit. En de armoe van den rijke buiten Christus. We bevelen dit ietwat romantisch Kerstverhaal aan.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1938
H. Schouten Toch nog verenigd, druk 2, 32 blz.	G.K.O. 6 t.d.t. Mevrouw Van Velzen, met haar dochtertje Ida, wacht vergeefs op de terugkomst van het schip „Maria", waarop haar man kapitein is. Eindelijk komt bericht, dat het schip is vergaan aan de Spaansche kust en dat waarschijnlijk alle opvarenden zijn omgekomen. Moeder wordt zenuwziek en gaat naar een sanatorium; Ida komt bij haar oom Jan, op een mooi kasteel. Alleen maar: deze moet niets hebben van „vrome lui". Toch houdt hij veel van Ida: deze mag wel bidden! Hij doet het niet. Met den tuinmap en diens dochtertje sluit Ida vriendschap: dat is een vroom gezin. Bij een storm wil Oom Jan, dat de tuinman 's Zondags den tuin zal opruimen. Deze weigert. Hij krijgt z'n ontslag. Maar hij draagt dit biddend, en ook Ida bidt voor hem en haar oom. Deze krijgt berouw en handhaaft zijn tuinman toch weer. Moeder wordt intusschen beter, en krijgt bezoek van haar broer, oom Jan. Ten slotte komt ze hersteld terug, ook op het kasteel. Om eindelijk de blijde tijding te ontvangen, dat ook haar man nog leeft en over drie dagen terugkeert. Vele gebeden zijn aldus verhoord. Een klein boekje met groote verwikkelingen. Het doet wat ouderwets aan wat betreft vertelwijze en stijl. Een voorbeeld: „O, wat was Jansen blij. Daar was dus de uitkomst des Heeren. De tranen schoten hem in de oogen en diep ontroerd zei hij: „Ik dank u, Mijnheer." „Ga het maar vlug aan je vrouw zeggen. Zij zal er ook .wel verheugd over zijn." " (blz. 23). De plaatjes zijn verre van bekoorlijk. De heerlijkheid van Gods dienst in het Christelijk huisgezin komt zeer goed uit. En de armoe van den rijke buiten Christus. We bevelen dit ietwat romantisch Kerstverhaal aan.	Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940