Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



F.B. van Velzen

Twee meisjes even oud, maar ..., druk 1, 170 blz.
meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van ± 12-16 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Lucie van Waerden is zeer hoogmoedig. Als het schaatsenwedstrijd is, wil ze eerst niet meedoen, als ze hoort, dat Betje Brands, een arm, achterlijk meisje, ook van de partij is. Tenslotte komen ze zelfs in den eindstrijd met elkaar, doch geen van beide winnen. Betje wordt door toedoen van Mevr. van Waerden dienstmeisje, eerst bij de fam. Bertels, maar dan bij de fam. van Waerden. Telkens blijkt, dat niettegenstaande het afkeurenswaardige in Betje, zij toch ook verschillende goede karaktereigenschappen bezit, waardoor ze ons veel sympathieker is dan de trotsche Lucie. De trots van Lucie wordt gebroken door een nare geschiedenis met een aangeteekenden brief, dien ze verliest. Deze brief blijkt gestolen te zijn. Betje vindt hem terug. Ze wordt door den dief in een valstrik gelokt, maar komt er nog levend af. Hierdoor wordt Lucie heel anders tegen Betje. Wanneer ze van de Ulo af is, wil ze verpleegster worden. Algemeene op- of aanmerkingen: De karakterteekening van de hoofdpersonen is uitstekend. Toch bevredigt het verhaal niet geheel. Het is hier en daar wat overdreven. Uitdrukkingen als: Mijnheer van Waerden geeft een knal-fuif, kunnen we niet waardeeren. Zulke dingen komen meer in dit boek voor. Om andere goede eigenschappen kunnen we het toch nog wel aanbevelen. De uitvoering is prachtig.
Conclusie: aanbevolen voor Z.S.
Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1939

Open Boekbeoordeling.
F.B. van Velzen

Twee meisjes even oud, maar ..., druk 2, 170 blz.
G.K.C.B. 11 t.d.t. Lucie van Waerden en Betje Brands zijn ongeveer even oud, maar in elk opzicht verschillend. Lucie heeft welgestelde ouders, Betje is het dochtertje van een armen dronkaard. Lucie is intellectueel, Betje onnoozel. Beiden kunnen prachtig schaatsenrijden en bij een wedstrijd zijn ze gelijk. Lucie veracht „Vodden Bet" en laat dit maar al te vaak blijken. Wanneer Lucie een aangeteekenden brief met f 300,— kwijt raakt, is de opheldering dezer duistere zaak aan Betje te danken. De twee meisjes worden vriendinnen. Lucie komt tot oprechte bekeering en wenscht ziekenverpleegster te worden. De druk is helder, de plaatjes zijn ten deele zeer geslaagd. De titel trekt ons niet aan: het punt van vergelijk in denzelfden leeftijd heeft niet genoeg accent. Bovendien is de titel gewild-abrupt. De stijl is levendig, er zit gang in het verhaal. Een mooie figuur is Betje, die veel mist, maar de liefde bezit en het gebed niet verwaarloost. Toch is de karakterteekening naar twee kanten overdreven. Lucie is wat èrg brutaal en Betje wat heel dom. De hardrijderij op schaatsen schijnt bij Christenen goedkeuring te oogsten, ook al spannen de deelneemsters zich zoo in, dat zij er ziek van worden. Is dat juist? Onze groote meisjes zullen dit royale boek echter met genoegen lezen. We kunnen het wel aanbevelen.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1941