|
|
|
Carla Vaders oudste, druk 2, 167 blz. | jongensboek; geschikt voor een leeftijd van 11-14 jaar; algemeene strekking. Ger, de oudste dochter van Snijders, moet het huishouden doen, omdat haar moeder ziek is en in een zenuwinrichting wordt verpleegd. Vader, tante Cor en de buren prijzen haar, doch Ger vergeet biddende haar werk te doen. Ze heeft te veel zélf-vertrouwen. Als Ger echter van Truus hoort, hoe Jan in gezelschap van verkeerde jongens gekomen is, naar 't café gaat, schulden maakt en zijn tijd verbeuzelt; als ze denkt aan Truus, die Kitty van den Heere Jezus vertelt en als ze denkt aan Greetje, die zoo mooi bij den stervenden Israëliet zingt, voelt ze haar tekortkomingen en ze bidt den Heere om vergeving. Jan ondervindt de gevolgen van z'n slecht gedrag. Hij komt niet door het examen. Gelukkig verlaat Jan z'n slechte vrienden, en hij bidt tot den Heere, dat Die hem op den goeden weg mag leiden. Algemeen opmerkingen: Merkte vader niet, dat Jan hem zoo bedroog? Cenclusie: Warm aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1933 Open Boekbeoordeling. |
Carla Vaders oudste, druk 2, 167 blz. | "Vaders oudste" vertelt van een gezin, dat vroeger burgerlijk leven kon uit een zaak, maar dat met tegenspoed krijgt te worstelen. Moeder wordt zenuwziek, moet wèg, wat veel kost; en de zaken gaan slecht door de malaise. Alle kinderen, vier meisjes en twee jongens, passen goed op. Alleen de oudste jongen, die voor onderwijzer leert, raakt heimelijk onder den invloed van "kwade vrienden" en komt op verkeerde plaatsen. De anderen zijn zeer verschillend aangelegd. Het oudste meisje doet de huishouding, is buitengewoon degelijk, maar wat eigengerechtig. Ze kan voor een rigoristisch type van het Puritanisme doorgaan, zooals dat leeft in de gedachte van de meer milde zieltjes. De tweede is een vroolijke, aardige dochter, die muziekles krijgt, altijd haar humeur weet te bewaren en in alles de "mooie rol" speelt. Zij evangeliseert, terwijl ze muzieklessen geeft aan een klein, rijk meisje; zij brengt den grooten broer, die voor zijn onderwijzersexamen zakt, terecht en bedekt zijn zonde voor vader. Zij is een heel ander type, dat er bij allen in wil en de geestelijke stemming, die echt bijbelsch is, vertegenwoordigt. De kleine kinderen zijn allen lief. Zij kunnen zingen als lijsters en komen door hun zang in aanraking met een Jood uit de buurt, die daardoor in zijn ziekte tot bekeering komt. Zóó zien wij ze, terwijl vader wat zwaarmoedig is, de malaise doorkomen, die eindigt met de terugkomst van moeder en met het glorieuse avondje, als de tweede dochter haar muziekdiploma haalt. De oudste gevoelt haar stijfheid en eigengerechtigheid. De tweede dochter is het gezegende middelpunt van den avond. Vader is vol dankbaarheid en dankt, "ook in den tegenspoed." We kunnen niet nalaten, op te merken, dat de figuur van Truus al te idealistisch geconstrueerd is. Overigens is het een gezellig boek, dat zich prettig lezen laat. Een familiehistorie heeft altijd véél voor; dat hebben groote romanschrijvers begrepen en dat heeft ook Carla verstaan. Zij is met dit boek wel geslaagd. De omslagteekening is even mooi als origineel. Wij achten dit Christelijk boek voor onze Zondagsschoolmeisjes zeker geschikt. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1933 |
Carla Vaders oudste, druk 3, 165 blz. | meisjesboek; geschikt voor een leeftijd van ± 12-14 jaar; algemeene strekking. Korte inhoud: Moeder Snijders is ziek. Het is noodig dat zij eenigen tijd in eene inrichting wordt opgenomen. Ger, de oudste, moet nu de huishouding waarnemen. Jan is op de Kweek, Truus krijgt pianoles. Frans, Mien en Greetje behooren ook tot het gezin. Vader heeft het moeilijk, want de schoenwinkel gaat ook niet rooskleurig. En nu z'n vrouw weg, is voor hem een dubbel kruis. Voor Ger breekt eveneens een moeilijke tijd aan. De geschiedenis van den Jood Davids en z'n moeder is eene aardige afwisseling in 't verhaal, Het bijbeltje van Mien is een middel om Davids onrustig te maken. Ook het zingen van Greetje is dienstig om Moos te doen begeeren naar de eeuwige rust. Mijnheer Davids sterft en moeder Snijder komt weer thuis. Ook Jan breekt met zijn slechte kameraden. Algemeene op- of aanmerkingen: Een mooi boek met een goede strekking. Er zit opvoedkundige waarde in. De schrijfster probeert een tipje op te lichten van den sluier, die er ligt over een gezin, wanneer moeder weg is. Droevig is het als de geestesvermogens gekrenkt zijn. Ook de beschrijving van het ziek- en sterfbed van Moos is treffend. Ook voor den Jood alleen verzoening door voldoening van den Messias, Jezus Christus. Conclusie: Warm aanbevolen voor Z.S. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1936 Open Boekbeoordeling. |
Carla Vaders oudste, druk 4 | Men zie voor verdere gegevens de boekbeoordeeling 1936, blz. 28. Conclusie: Warm aanbevolen. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1937 Open Boekbeoordeling. |
Carla Vaders oudste, druk 4 | G.K.C.O. (Cartonnen band). 2 z.p. 6 t.d.t. 50 cent. "Vaders oudste" vertelt van een gezin, dat vroeger burgerlijk leven kon uit een zaak, maar dat met tegenspoed krijgt te worstelen. Moeder wordt zenuwziek, moet wèg, wat veel kost; en de zaken gaan slecht door de malaise. Alle kinderen, vier meisjes en twee jongens, passen goed op. Alleen de oudste jongen, die voor onderwijzer leert, raakt heimelijk onder den invloed van "kwade vrienden" en komt op verkeerde plaatsen. De anderen zijn zeer verschillend aangelegd. Het oudste meisje doet de huishouding, is buitengewoon degelijk, maar wat eigengerechtig. Ze kan voor een rigoristisch type van het Puritanisme doorgaan, zooals dat leeft in de gedachte van de meer milde zieltjes. De tweede is een vroolijke, aardige dochter, die muziekles krijgt, altijd haar humeur weet te bewaren en in alles de "mooie rol" speelt. Zij evangeliseert, terwijl ze muzieklessen geeft aan een klein, rijk meisje; zij brengt den grooten broer, die voor zijn onderwijzers-examen zakt, terecht en bedekt zijn zonde voor vader. Zij is een heel ander type, dat er bij allen in wil en de geestelijke stemming, die echt bijbelsch is, vertegenwoordigt. De kleine kinderen zijn allen lief. Zij kunnen zingen als lijsters en komen door hun zang in aanraking met een Jood uit de buurt, die daardoor in zijn ziekte tot bekeering komt. Zóó zien wij ze, terwijl vader wat zwaarmoedig is, de malaise doorkomen, die eindigt met de terugkomst van moeder en met het glorieuze avondje, als de tweede dochter haar muziekdiploma haalt. De oudste gevoelt haar stijfheid en eigengerechtigheid. De tweede dochter is het gezegende middelpunt van den avond. Vader is vol dankbaarheid en dankt "ook in den tegenspoed". We kunnen niet nalaten, op te merken, dat de figuur van Truus al te idealistisch geconstrueerd is. Overigens is het een gezellig boek, dat zich prettig lezen laat. Een familiehistorie heeft altijd véél voor; dat hebben groote romanschrijvers begrepen en dat heeft ook Carla verstaan. Zij is met dit boek wel geslaagd. De omslagteekening is even mooi als origineel. Wij achten dit Christelijk boek voor onze Zondagsschoolmeisjes zeker geschikt. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1937 |