|
|
|
|
| J.L.F. de Liefde Van Piet en Geetje, druk 1, 48 blz. | Piet en Geetje (Gerard) zijn zoontjes van Klaas Veen, eenen armen schoenmaker, die met zijne vrouw in liefde en vrede leeft. Zij zorgen en tobben voor het dagelijksch brood, maar hebben oog noch hart voor de spijze, die niet vergaat. Piet en Geetje komen op de Zondagsschool en worden aanleiding, dat de moeder zich de dagen harer jeugd en het huis harer ouders voor den geest roept. Een bezoek van de onderwijzeres der Zondagsschool draagt gezegende vruchten met het oog op den maatschappelijken welstand en versterkt de moeder in hare keuze, om den Heere te dienen. De man leert ook bidden en staakt den Zondagsarbeid. Aan het slot van het verhaal heeft Veen eene vaste betrekking, gaat hij met zijne vrouw naar de kerk, woont de Kerstfeestviering op de Zondagsschool bij, is een zwak en ziekelijk kind hersteld en vindt de moeder hare stem veel te zwak, als zij meezingt: "Eere zij God!" "want ze wil wel zoo hard roepen, dat alle menschen het kunnen hooren, hoe dankbaar ze is voor alles, wat God hun gaf." De strekking van dit verhaal is, als bij de meeste van dergelijke vertellingen, om de kinderen te doen verstaan, hoe goed het is, in al zijne nooden God te kennen, en dat de dienst des Heeren zalig is. 't Wil ons evenwel voorkomen, dat het maatschappelijk welzijn al te veel op den voorgrond wordt geschoven. Sommige dingen vonden wij wat onnatuurlijk, wat opzettelijk; daardoor is het gewilde effect wat al te sterk. Het heil van den zondaar, mogelijk door den dood van Christus, treedt duidelijk in het licht, maar hoe een arme zondaar daaraan deel krijgt, komt minder duidelijk uit. De bekeeringen, waarvan dit boekje melding maakt, zijn zeer oppervlakkig. Taal en stijl zijn tamelijk goed. Eene enkele maal troffen wij eene nieuwerwetsch woordje aan, uit de school van "de mannen van 80." Daarin is geene winst gelegen. 't Leidt tot uitdrukkingen als: "Zij liet zich op eenen stoel neer", voor: Zij ging op eenen stoel zitten. De lezer met geoefend oor en fijn gevoel weet, dat zich neerlaten op eene andere wijze gebruikt wordt. De toon is door het geheele boekje vriendelijk. In de woorden, welke men den kinderen over den Heere en zijnen dienst op de lippen legt, wachte men zich toch, dat men door te ver gaande vereenvoudiging niet de grens van het oneerbiedige nadert. De druk is goed, de bewerking van den omslag nieuw en alleszins bekoorlijk. Ook de plaatjes mogen gezien worden. Het boekje aanbevelende, mogen wij de opmerking niet terughouden, dat voortgezette studie van de menschen en van de leidingen Gods, ook in de toebrenging tot Hem, de jeugdige schrijfster vriendelijk wordt aanbevolen, terwijl wij gedachtig aan haren naam, den wensch van ons hart er aan toevoegen, dat zij gedrenkt moge worden met den geest van den nog steeds onovertroffen auteur, die voor onze kinderen zoo menig juweeltje gaf van blijvende schoonheid en altijd nieuwe bekoring. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1902 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| J.L.F. de Liefde Van Piet en Geetje, druk 2, 48 blz. | Een kinderlijk gevoeld verhaaltje, uit den kring der armoe. Een stukje mensehenleven, onopgesmukt, naar waarheid geteekend. Taal en stijl zijn heel goed verzorgd. Juffr. de Liefde leeft met baar gedachten in de kinderwereld, neemt ze goed waar en geeft 't kind wat des kinds is: natuur en waarheid. Zeer aan te bevelen voor kinderen van 8 tot 10 jaar. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1908 |