|
|
|
|
| Hilbrandt Boschma Van Snoesje en van Tamboertje, druk 2, 62 blz. | De naam van Hilbrandt Boschma, den begaafden schrijver van het kostelijke Blank en Bruins, doet aanstonds iets goeds verwachten. De wat kinderachtig flauwe titel zij daarbij geen belemmering. De Schrijver zelf excuseert daarover zich op pag. 5. De bijzonder aantrekkelijke inhoud zal den lezer spoedig er mede verzoenen. Dit verhaal geeft veel meer, dan de titel zou doen verwachten. Het boekje, waarvan de uitvoering onberispelijk is, bevat de geschiedenis van een bedeljongen, die door zijn moeder verwaarloosd wordt. Frits - zoo is zijn naam - tracht door bedelen aan den kost te geraken. Er komt een geheele omkeer in zijn jonge leven, doordat Snoesje, het dochtertje van een adjudantonderofficier, zich het lot van den armen zwerveling aantrekt. Zij onthaalt hem op het Kerstfeest, vertelt hem de Kerstgeschiedenis en leert hem bidden. Kort daarop treedt Frits als tamboer in dienst. Doch nu komt hij, onder invloed van oudere kameraads, op het verkeerde pad. Snoesje echter vermaant hem en blijft voor hem bidden. Door haar liefde wordt hij voor erger afdwaling bewaard en komt weer in het rechte spoor. Van wege zijn aanleg voor muziek trekt hij de opmerkzaamheid van den Directeur van het Schutterijmuziekcorps, door wiens bemiddeling Frits gelegenheid krijgt zijn gave te ontwikkelen. Later wordt hij een beroemd organist, die zijn kunst stelt in den dienst des Heeren. Net verhaal is in 12 hoofdstukken verdeeld met opschriften. Een inhoudsopgave ontbreekt. 't Is vlot verteld. In de gesprekken komt de uitdrukking "zie je" te veelvuldig voor. Op blz, 13 staat: "Frits groeide op voor wild, in plaats van "groeide op in het wild". Op pag. 14 staat's Zondag; de(n) arme(n) menschen; den eerste (blz. 15). Luk. 13 op pag. 22 moet zijn Luk. 14. Enkele onnatuurlijke dingen komen er in voor, b.v. dat Snoesje vraagt aan den jongen, of hij uit Nineveh komt, wijl ze zich daar met zakken bekleedden en ook, of hij een verslagen jood is. Zoo naïef is geen kind en Snoesje blijkt in verstandsontwikkeling toch niet achterlijk te zijn. Waar de Schrijver ons leert, hoe wij onder Gods zegen het diepst gezonkene moeten trachten te redden van een lichamelijken en geestelijken ondergang, willen wij dit boekje gaarne aanbevelen. Snoesje's voorbeeld doet ons zien, hoeveel goeds wij door liefdebetoon kunnen stichten. Op kinderlijke wijze tracht zij den verwaarloosden knaap tot Jezus te leiden. Tusschen het verhaal door worden practische opmerkingen gegeven over den arbeid, tot redding. Wij moeten beginnen met wat we ongezocht op onzen weg ontmoeten. "De barmhartige Samaritaan" maakte niet van het verbinden en verplegen van mishandelde reizigers een soort vak - maar hij verbond en verpleegde toch den mishandelden reiziger dien hij vond. Jammer, dat ook dit boekje lijdt aan hetzelfde gebrek, dat we telkens aantreffen; n.l. dat er zoo weinig religieuse diepte in is. Van schuldbesef tegenover God hooren wij zoo goed nls niets. De Schrijver gebruikt steeds "Heer" in plaats van "Heere". Om de strekking, die aanspoort tot zoekende liefde, bevelen wij dit geschrift met blijdschap aan. In een tijd, die met kracht de Evangelisatie op den voorgrond brengt, verdient dit boekje dubbele waardeering. Het opent inderdaad aan onze Zondagsschoolonderwijzers en -onderwijzeressen een goede leerschool ten opzichte van den arbeid onder het verlorene. Moge het in menig jeugdig hart de heilige vonk ontsteken voor het werk der Christelijke liefde onder de geestelijk verwaarloosden onzes volks, wier getal inzonderheid in de groote steden al grooter wordt. Wij raden al onzen Zondagsschoolonderwijzers en helpers aan, dit boekje aandachtig te lezen en hun arbeid daaraan te spiegelen. Moge het, wat het godsdienstige betreft, zwak zijn - uit het oogpunt van methode en tact bij den arbeid is het uitnemend. En schoon is het in de teekening der kostelijke vrucht, welke God op den getrouwen liefdearbeid genadig wil verleenen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1916 Open Jachin-boekbeoordelingen. |