|
|
|
|
| A.C. van der Mast Van een leelijk ding in een mooie kamer, druk 1, 78 blz. | Dit is een der beste boekjes uit heel de serie. Heel goed verteld, echt kinderlijk, in duidelijke letter gedrukt en met keurige plaatjes versierd. "Het leelijke ding" is een houten kruk en de "mooie kamer" een ziekenkamer. Helena van Ravenstein, een 14 jarig meisje, dat aangereden werd door een auto, kan niet anders loopen dan met behulp var een kruk, en dan nog zeer moeilijk. In den eersten tijd is zij nagenoeg gebonden aan kamer en divan. Het weeldekindje wordt door haar ouders met liefde omringd, maar blijft neerslachtig, humeurig, onvriendelijk. Haar ouders overwegen biddend, wat gedaan kan worden om haar uit die, eenigszins verklaarbare, maar niettemin zondige gedruktheid op te heffen. Van schoolgaan kan geen sprake meer zijn. Maar heur moeder, die vóór haar huwelijk aan een kostschool verbonden was, gaat haar elken dag op vaste tijden les geven. Voor de handwerken komt de onderwijzeres van de Christelijke school een paar malen 's weeks. Maar dit alles zou niet het gewenschte resultaat hebben gehad, indien Helena niet op eigenaardige wijze in aanraking ware gekomen met Pleun, de naaister, die op hare krukken in haar kamertje voortstrompelt, en buiten gereden moet worden. Pleun vreest den Heere. Zij vertelt bij gelegenheid aan Helena haar levensgeschiedenis. Ze was vroeger ook ontevreden en liefdeloos. Maar het ziek- en sterfbed van haar moeder werd een middel tot haar bekeering. Deze mededeelingen maken op Helena een diepen en blijvenden indruk. Eenvoudig en toch pakkend. Er is afwisseling in. Een gepaste humor maakt het aantrekkelijk en de hoofdpersoon wordt u in haar gebreken en deugden zóó geteekend, dat we met haar medeleven. Een belangrijk gegeven, op voortreffelijke wijze uitgewerkt. De Schrijver wil den lezers doen verstaan, hoe zondig het is, onder de beproevingen des Heeren te murmureeren, en hoe noodig, te zien op de rijke zegeningen, die God nog schenkt temidden van het lijden. Dit kan tot geduld en onderwerping brengen. Deze ernstige strekking doet den Auteur niet in een prekenden toon vervallen. Hij laat eenvoudig de geschiedenis spreken. En dat is een groote verdienste. Moge dit boekje bij vele jeugdige lezers dezelfde uitwerking hebben als de woorden van de naaister op Helena van Ravenstein. Wij zijn den Schrijver en den Uitgever zeer dankbaar voor dit kostelijk werkje. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1916 Open Jachin-boekbeoordelingen. |