Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Als de een den ander helpt, druk 1, 62 blz.
Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1926
Sluit venster
|
|
|
|
| Jan Veltman Als de een den ander helpt, druk 1, 62 blz. | G. K. C. 0. 11 t. d. t. 70 cent. De Schrijver laat drie huisgezinnen zien. Wagenaar met vrouw en twee kinderen woonden beneden; Reeder en ehtgenoote woonden boven, en tegenover hen Minken met vrouw en zoon. Juffr. Wagenaar was altijd zwak en ziek, kon bijna niets in haar huishouden doen, maar haar twee kleine dochtertjes deden, naar heur krachten, haar best. De heer Reeder maakte kennis met die buurmeisje waardoor Juffr. Reeder al spoedig haar buurvrouw van beneden hielp. In deze beide gezinnen heerschte de vreeze Gods. Heel anders was het in het huis van den schoenmaker Minken; man en vrouw pasten niet bij elkaar en Melis, het eenige kind, had een lamme rechterhand. Deze jongen kwam in aanraking met de overburen, de kinderen van de heer Wagenaar en den heer Reeder. De kinderen hielpen elkander den Heere Jezus kennen; de heer Reeder leerde den armen Melis wat schilderen. De een hielp den ander, en de Heere God zegende allen op verrassende wijze. De vorm is doodeenvoudig, Tine Wagenaar leidt op ongekunstelde wijze den van Gods Woord niets wetenden Melis naar Jezus, terwijl Moeder Wagenaar als de door lijden geoefende telkens den weg Gods bescheidenlijk uitlegt. De gang van zaken is zeer natuurlijk, heelemaal niet gedwongen. Soms lijkt het verhaal meer op een foto dan op een schilderstukje, Wij zien liever een doekje dan een kiekje. Het oude motief, dat een klein meisje als zendelinge optreedt, hindert altijd min of meer. Echter: de strekking, uit den titel duidelijk, komt in het geheele verhaal van het begin tot het einde goed uit en is onbetwistbaar goed. Onder alles komt toch ook klaar aan het licht, dat alle goede gave afdaalt van den Vader der lichten, en dat de menschen elkander niet van schuld en zonden kunnen verlossen: dat is Gods werk. De taal is niet zoo zuiver als we van Veltman gewoon zijn. Bijv. op blaz. 30: "Zij hadden hem verboden, geen voet meer in de woning te zetten", waar het tegenovergestelde bedoeld wordt. We bevelen dit boekje van Veltman voor onze Zondagsscholen aan. | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1926 |