|
|
|
|
| Aletta Hoog Als een zaadkorrel, druk 1, 16 blz. | In dit boekje zien we het Christendom niet van het woord, maar van de daad. 't Is geen fantastisch verhaal, maar een ware gebeurtenis. Het begint met een voor kinderen misschien wel wat te hooge verklaring van de levenswet van het tarwegraan, door sterven tot heerlijkheid. Daarna volgt de geschiedenis. James Hannington was eerst handelsman, toen soldaat; ging studeeren, werd predikant, vervolgens zendeling en is door een wildenstam in Oeganda vermoord. Als een zaadkorrel viel hij. Zijn dood bracht de zending rijke vrucht. Dit werkje geeft een voorbeeld uit de zendingsgeschiedenis, niet ingekleed, sober en waar en doet zien, hoeveel er in den wijngaard des Heeren door zijn arbeiders geleden wordt. Bl. 8 is de verandering van Hannington, die trouwens in enkele zinnen wordt afgedaan, misschien wat te ethisch beschreven ("zich werkelijk overgeven aan den Heer"), maar dit is geen groot bezwaar, daar het niet als voorbeeld wordt beschreven. Keurig verteld. Gaarne aanbevolen. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Aletta Hoog Als een zaadkorrel, druk 1, 16 blz. | Een goed geschreven Zendingsgeschiedenis, het leven en werken beschrijvende van den Zendeling James Hannington, die in Oeganda gearbeid heeft. Als de schrijfster dan ook haar boekje begonnen was met het hoofdstuk „James z'n jongensjaren", dan hadden we een hartelijke aanprijzing kunnen geven. Maar zij doet aan dat eerste hoofdstuk een inleiding vooraf gaan, getiteld „Zaaien en Oogsten", waarmede wij ons niet kunnen vereenigen. Daarin komt het volgende voor: Twee zaadkorreltjes lagen vlak naast elkaar en werden tegelijk met de andere uitgestrooid. Het eene liet zich vallen in de zachte aarde, want het wou een gehoorzaam zaadje zijn en doen het werk, dat het doen moest. Maar het andere liet zich door het voorjaarswindje voeren net even opzij van het omgeploegde land, op den harden grond .... want het wilde niet de donkere aarde in. En aan 't slot der inleiding wordt dan gezegd van James Hannington: maar zelf was hij dan ook als een zaadkorrel, die zich liet zaaien door den grooten Zaaier. Deze voorstelling van den tot arbeid geroepen mensch is in strijd met de Schrift, die zegt: want het is God, die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen (Fil. 2). En dan zal de mensch werken, want dan werkt God : dan valt de roem van den mensch weg, als het willende zaadje en ontvangt God de eer, alle eer van Zijn werk. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1917 |