Voor een Pdf-printvriendelijke versie van deze recensie Klik hier
Sluit venster

Boek en druk


Recensietekst


Bron



Jan van Groningen

Van strijd en overwinning, druk 1, 112 blz.
jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 10-13 jaar; algemeene strekking.
Korte inhoud: Rentenier Kars en wagenmaker Bergman wonen naast elkaar. Jan Bergman, een jongen, die veel van de natuur en vogels houdt, heeft een merelnest onder de elzenboomen, die de scheiding vormen tusschen het erf van Kars en Bergman. Kars is een vogelhater en zijn onbetrouwbaar en valsch knechtje Arie helpt hem het nest van Jan Bergman vernielen. Als Kars een dag uit is en Arie moet oppassen, komen twee varkens de tuin van Kars omwroeten en vernielen. Jan Bergman en zijn vriend verjagen de varkens, maar krijgen door Arie's toedoen juist de schuld van de ravage. Dit alles is oorzaak van groote oneenigheid tusschen Kars en Bergman. Door een radio-preek worden beide gezinnen op hun plichten gewezen en in de harten van deze menschen is er ook plaats voor gemaakt. De valschheid van Arie komt uit en de vrede wordt dan op de juiste wijze hersteld. Algemeene op- of aanmerkingen: Dit boekje had spannender moeten zijn. Het zal nu niet altijd de jongens boeien. De opvoedkundige strekking is goed. Godsdienstig had het wat positiever gekund. Het kweekt wel liefde aan voor de natuur. We kunnen nog juist zeggen:
Conclusie: aanbevolen voor Z.S.
Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1937

Open Boekbeoordeling.
Jan van Groningen

Van strijd en overwinning, druk 1, 112 blz.
G.K.C.O. (Cartonnen band). 6 t.d.t. Een verhaal van het Groningerland, waarin op zeer aantrekkelijke manier de sfeer van het wijde Groninger bouwland, dikwijls met enkele korte fijne trekken wordt weergegeven. We hebben voor die beschrijving lof, ook al heeft die vaak met de handeling alleen maar verwijderd verband. Twee buren, Kars, rentenier en Bergman (wagenmaker) hebben, hoewel beiden geloovige Christenen, vooral door het onaangename karakter van den ouden Kars, voortdurend twist, waarbij Jan Bergman vaak onverdiend de schuld krijgt. Een knechtje van Kars, de slechte Arie, is daarbij de opstoker. Een paar losgebroken varkens vernielen den tuin bij Kars, terwijl die afwezig is; Jan en zijn vriendje Gerrit jagen ze weg, maar krijgen door Arie al weer de schuld. De twist brengt zelfs verwijdering tusschen de gezinnen. Gelukkig heeft de wel wat ruwe, maar eerlijke werkvrouw Rika, alles gezien en brengt nu de onschuld van Jan en 't kwaad van Arie aan 't licht. Gevolg: schuldbekennen van weerszijden en verzoening. Het is jammer, dat de titel zoozeer passe-partout is. Er zijn bij verschillende deugden ook gebreken. Het hoofdmotief zal zijn, dat indien we ons niet door God laten leiden, onvrede is in ons hart en we anderen niet tot een zegen zijn. Maar de conceptie is te zwak. We zeggen dit niet, omdat we aan een kinderboek de eischen van een kunstwerk wenschen te stellen. Desniettemin behoort er wat meer samenhang te zijn. Herhaaldelijk "rammelt" dit verhaal. Daardoor voegen zich ook de gedeelten, waarin de schrijver zijn moraal wil geven, zich niet gemakkelijk in het geheel. Er spreekt veel liefde tot de natuur en veel liefde tot het Groningerland uit dit boek. De liefde tot de dieren neigt een enkelen keer iets naar het sentimenteele. In het boerenland ziet men heusch niet op een paar vogels! Behoudens deze opmerkingen bevelen we dit Groningsche verhaal aan.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1937

Jan van Groningen

Van strijd en overwinning, druk 2, 112 blz.
jongensboek; geschikt voor een leeftijd van ± 12 jaar: algemeene strekking.
Korte inhoud: We maken kennis met twee gezinnen: 't gezin Bergman, een wagenmaker, en de rentenier Kars, eenmaal bakker op het dorp. Bergman heeft het moeilijk vanwege de tijdsomstandigheden en is blij, als er weer een kleine bestelling komt. Toch trekt ons het gezin van Bergman aan: arbeidzaam naast zuinig, oppassend en daarbij een godsdienstig gezin. Vooral moeder Bergman laat ons zien, dat zij de zaken ernstig neemt. Kars is gierig, daarbij een man, die hard is tegen dieren en ook vaak achterdochtig tegenover zijn medemenschen. Jan Bergman, een echte dierenvriend, hindert dit. Altijd zoekt Kars wat, daartoe vaak aangezet door zijn knechtje Arie, die valschelijk over de familie Bergman spreekt. Allerlei kleinigheden zoekt Kars op, om het Bergman moeilijk te maken. Zoo wordt het een gespannen verhouding. Hierin komt echter verandering. Een radiopreek treft beide huisgezinnen. Maar nog is er geen toenadering, totdat Rika, de werkster bij de familie Kars, het den rentenier duidelijk maakt, dat hij steeds verkeerd heeft gehandeld tegenover Bergman. Kars ziet het in en gaat naar zijn buurman. Het ijs is thans gebroken en de verhouding is voortaan weer goed. De Heere had de harten geneigd. Algemeene op- of aanmerkingen: Een verhaal uit het gewone dorpsleven. Conceptie is niet sterk. Nieuwe spelling.
Conclusie: aanbevolen voor Z.S.
Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1938

Open Boekbeoordeling.
Jan van Groningen

Van strijd en overwinning, druk 2, 112 blz.
G.K.C.O. (Cartonnen band). 6 t.d.t. Een verhaal van het Groningerland, waarin op zeer aantrekkelijke manier de sfeer van het wijde Groninger bouwland, dikwijls met enkele korte fijne trekken wordt weergegeven. We hebben voor die beschrijving lof, ook al heeft die vaak met de handeling alleen maar verwijderd verband. Twee buren, Kars (rentenier) en Bergman (wagenmaker) hebben, hoewel beiden geloovige Christenen, vooral door het onaangename karakter van den ouden Kars, voortdurend twist, waarbij Jan Bergman vaak onverdiend de schuld krijgt. Een knechtje van Kars, de slechte Arie, is daarbij de opstoker. Een paar losgebroken varkens vernielen den tuin bij Kars, terwijl die afwezig is; Jan en zijn vriendje Gerrit jagen ze weg, maar krijgen door Arie al weer de schuld. De twist brengt zelfs verwijdering tusschen de gezinnen. Gelukkig heeft de wel wat ruwe, maar eerlijke werkvrouw Rika, alles gezien en brengt nu de onschuld van Jan en 't kwaad van Arie aan 't licht. Gevolg: schuldbekennen van weerszijden en verzoening. Het is jammer, dat de titel zoozeer passe-partout is. Er zijn bij verschillende deugden ook gebreken. Het hoofdmotief zal zijn, dat indien we ons niet door God laten leiden, onvrede is in ons hart en we anderen niet tot een zegen zijn. Maar de conceptie is te zwak. We zeggen dit niet, omdat we aan een kinderboek de eischen van een kunstwerk wenschen te stellen. Desniettemin behoort er wat meer samenhang te zijn. Herhaaldelijk „rammelt" dit verhaal. Daardoor voegen zich ook de gedeelten, waarin de schrijver zijn moraal wil geven, zich niet gemakkelijk in het geheel. Er spreekt veel liefde tot de natuur en veel liefde tot het Groningerland uit dit boek. De liefde tot de dieren neigt een enkelen keer iets naar het sentimenteele. In het boerenland ziet men heusch niet op een paar vogels! Behoudens deze opmerkingen bevelen we dit Groningsche verhaal aan.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1938

Jan van Groningen

Van strijd en overwinning, druk 3, 112 blz.
G.K.C.O. (Cartonnen band). 6 t.d.t. Een verhaal van het Groningerland, waarin op zeer aantrekkelijke manier de sfeer van het wijde Groninger bouwland, dikwijls met enkele korte fijne trekken wordt weergegeven. We hebben voor die beschrijving lof, ook al heeft die vaak met de handeling alleen maar verwijderd verband. Twee buren, Kars (rentenier) en Bergman (wagenmaker) hebben, hoewel beiden geloovige Christenen, vooral door het onaangename karakter van den ouden Kars, voortdurend twist, waarbij Jan Bergman vaak onverdiend de schuld krijgt. Een knechtje van Kars, de slechte Arie, is daarbij de opstoker. Een paar losgebroken varkens vernielen den tuin bij Kars, terwijl die afwezig is; Jan en zijn vriendje Gerrit jagen ze weg, maar krijgen door Arie al weer de schuld. De twist brengt zelfs verwijdering tusschen de gezinnen. Gelukkig heeft de wel wat ruwe, maar eerlijke werkvrouw Rika, alles gezien en brengt nu de onschuld van Jan en 't kwaad van Arie aan 't licht. Gevolg: schuldbekennen van weerszijden en verzoening. Het is jammer, dat de titel zoozeer passe-partout is. Er zijn bij verschillende deugden ook gebreken. Het hoofdmotief zal zijn, dat indien we ons niet door God laten leiden, onvrede is in ons hart en we anderen niet tot een zegen zijn. Maar de conceptie is te zwak. We zeggen dit niet, omdat we aan een kinderboek de eischen van een kunstwerk wenschen te stellen. Desniettemin behoort er wat meer samenhang te zijn. Herhaaldelijk „rammelt" dit verhaal. Daardoor voegen zich ook de gedeelten, waarin de schrijver zijn moraal wil geven, zich niet gemakkelijk in het geheel. Er spreekt veel liefde tot de natuur en veel liefde tot het Groningerland uit dit boek. De liefde tot de dieren neigt een enkelen keer iets naar het sentimenteele. In het boerenland ziet men heusch niet op een paar vogels! Behoudens deze opmerkingen bevelen we dit Groningsche verhaal aan.

Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1940