|
|
|
|
| Ida Keller Bianca , druk 1, 108 blz. | Dit verhaal zou als opschrift kunnen dragen "Wonderlijk bijeengebracht." Bianca, wier moeder indertijd door Zigeuners gestolen was en sedert hare welgestelde familie nooit meer had teruggezien, wordt op bevel van haren vader als zuigeling van 14 dagen varkocht aan Mevr. Gerhard, eene dokters vrouw. Haar broertje Allonza ontvlucht het Zigeunerkamp, nadat hij zijne stervende moeder beloofd heeft een goed mensch te worden en Bianca te gaan zoeken. Op onderhoudende wijze weet de schrijfster te verhalen hoe Allonzo, opgegroeid tot een bekwaam schilder, zijne zuster vindt bij eenen ouden heer, die Bianca na den dood van Mevr. Gerhard, tot pleegkind had aangenomen. Deze heer blijkt dan tevens de oudoom der beide jongelieden te zijn. Dit werkje is vlot en boeiend geschreven en heeft geen hinderlijke taal- of stijlfouten. Wel zijn de karakters der hoofdpersonen wat oppervlakkig geteekend. Het verschil tusschen een leven zonder God in de wereld en een wandel in het licht van de Zon der gerechtigheid, komt in dit verhaal scherp uit. Het zal door kinderen van 11 tot 12 jaar met graagte gelezen worden en we bevelen het gaarne aan. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1907 |
| Ida Keller Bianca , druk 1, 108 blz. | Bianca is het dochtertje van een Zigeunerman en van een Christen-moeder, dat slechts eenige dagen oud, verkocht wordt aan Mevrouw Gerhard de echtgenoote van een geneesheer. Mevr. Gerhard echter sterft en nu komt Bianca in huis bij een ouden heer, "Oom Kees" genoemd. Haar broeder Allonza ontvlucht na den dood zijner moeder het Zigeunerkamp, wijl hij zijn moeder bij haar sterven beloofd heeft, zijn zuster Bianca te zullen zoeken. Bij die gelegenheid deelt zijn moeder hem ook mee, dat zij als kind met een kermiswagen ontvoerd is geworden en geeft hem een beursje, dat hij Bianca moet geven, indien hij haar vindt. In zijn vlucht wordt hij geholpen door een dienstmeid uit het Zigeunerkamp, aan wie hij belooft, dat hij haar uit die omgeving zal trachten te verlossen. Alle nasporingen blijven evenwel vruchteloos. Bianca echter, vindt de dienstmeid uit het Zigeunerkamp, juist op 't oogenblik dat deze zich wil verdrinken en brengt haar ook bij "Oom Kees". Eenigen tijd daarna ontmoet Allonza zijn zuster bij een zanguitvoering, waar zij meezingt, en waar hij te weten komt, dat dit de gezochte zuster is. Den volgenden morgen bij haar gekomen, vindt hij er ook de dienstmeid. Door het beursje komt nu aan het licht, dat "Oom Kees" waarlijk hun oudoom, een oom hunner moeder was. Bianca trouwt met den zoon van Dr. Gerhard. Den stijl van dit verhaal durven wij uitmuntend noemen. Er is warmte en bevalligheid in, juistheid en verscheidenheid van uitdrukking. Dat boek zal ongetwijfeld veler harten en oogen streelen. Niet alleen is het uiterlijk zeer net uitgevoerd en bevat het sprekende illustraties, doch de Schrijfster geeft schilderijen met woorden. Heel het boekje is een kleine roman in olieverf te noemen. Een groep sprekende beelden met een lieftallig meisje als middenpunt. En wat al achtergronden, waartegen die beelden uitkomen! In dat boek huldigen wij gaarne een steeds rijker ontplooiing van een schoon talent. Ook hier behandelt Ida Keller weer haar lievelingsthema. Een treffende variatie op Silvia, Het Alpenroosje en Moeders Wiegelied. Zij vergunne ons er nogmaals op aan te dringen, dat zij zich eens verplaatse op het veld der geschiedenis. Daar zijn aderen te ontgraven van het duurzaamst en kostelijkst metaal. Een kloek historisch verhaal te leveren, is aan haar bekwame hand alleszins vertrouwd. Dit boekje moet blijkbaar leeren, hoe God ten goede weet te besturen, wat de menschen ten kwade hebben bedoeld; en dat Zijn Woord een kracht is tot zaligheid voor een iegelijk, die gelooft. Helder komt er in uit, dat Gods wegen wonderlijk zijn en dat Hij dikwijls op ongedachte wijze uit de duisternis het licht wil brengen. Jammer alleen, dat de bekeeringen in dit verhaal een wat oppervlakkig stempel vertoonen. De kinderen zullen dit boek met veel genoegen lezen en met spanning de ontknooping van de ingewikkelde geschiedenis verbeiden. Druk en uitvoering zijn onberispelijk. De plaatjes geven duidelijk eenige hoofdmomenten weer. Wij stemmen van harte in met wat een der commissieleden schreef : "Dit boek is een eeresaluut aan auteur en uitgever waard." |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1907 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Ida Keller Bianca , druk 2, 157 blz. | Zie Boekbeoordeeling van Jachin 1907 bij verschijnen van druk 1, met de laatste regel vervangen door "Van harte aanbevolen". | Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Ida Keller Bianca , druk 2, 157 blz. | Dit is een boeiend verhaal -van twee zigeunerkinderen, wier moeder als 8-jarig kind uit een beschaafde familie is weggeloopen met kermisreizigers. Bianca en Allonza, haar broer, vinden ten slotte den eenig overgebleven broeder van hun grootvader terug bij wien trouwens, geheel toevallig, en als een „wonderlijke bestiering", Bianca haar opvoeding had genoten. Moet men eenerzijds eerbied hebben voor de fantasie der schrijfster, aan de andere zijde zou de goedgeloovigheid van den lezer op een al te zwaren proef gesteld worden, als er niet op gerekend was, dat kinderen van een jaar of twaalf het nog wel voor goede mun opnemen, nu het eenmaal gedrukt staat. Of het aanbeveling verdient, de jeugd in een zigeuner-milieu met al zijn afschuwelijks binnen te leiden en te laten meeleven, is o.i. de vraag. Zelfs met een afgescheurd Bijbelblad onder het kussen blijft de atmosfeer daar niet frisch. Ook behoeft men nog geen geheelonthouder te zijn, om protest aan te teekenen tegen een zin als op blz. 41 „Oom Kees" schonk gaarne een glas wijn, hetwelk de dokter zeer op prijs stelde." Of het „niet eerlijk" zou geweest zijn van den dokter (pag. 44) zijn aangenomen (lees : gekocht » kind Bianca eenzelfde opvoeding te geven als Zijn overige kinderen? Was het dan wèl eerlijk, het feit, dat zij zijn eigen kind niet was, voor haar zorgvuldig geheim te houden? Zoo is er meer. Dit hoogst onwaarschijnlijk, doch boeiend boek kan o.i. slechts matig worden aanbevolen, al zullen de kinderen het ook nog zoo prachtig vinden, en al worden er ook nóg zooveel zieltjes in gered. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1917 |