|
|
|
|
| Hermina van Hattum De buurkinderen , druk 1 | Paul van Elk, een jongeheertje, en Johan van Aken, de zoon van eenen timmermansbaas, zijn buurjongens. De eerste is woest en brutaal, de laatste zacht en vriendelijk. Paul wordt om zijn slecht gedrag door zijnen vader weggezonden naar Duitsch-Zuidwest-Afrika. Daar gekomen, ontmoet hij zijnen vroegeren speelmakker, die zendeling geworden is. Deze ontmoeting wordt het middel, dat voor Paul "maatschappelijk" alles zich ten beste keert. Dit verhaal behandelt de stof voor een groot boek in het bestek van enkele bladzijden. Vele feiten, maar niet uitgewerkt. De wijze, waarop (bladz. 10) verslag van eene zendingsrede gegeven wordt, is voor ons wel wat vreemd. Van het borgtochtelijk lijden van Christus spreekt de Schrijfster in 't geheel niet. Als men de teksten uit dit boekje wegneemt, blijft er weinig Christelijks over. Doch wijl het in eene krachtige tegenstelling een tafereel uit het jongensleven schetst, dat helaas! ook onder ons menigmaal gezien wordt, is het wel bruikbaar. Maar wat den Christelijken geest betreft, heeft dit verhaal niets dan een flauw godsdienstig tintje. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1901 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| Hermina van Hattum De buurkinderen , druk 3, 15 blz. | In dit werkje wordt gewezen op het voorrecht van een Godvreezende opvoeding. Leerzaam werkje. Jammer echter is het, dat boekje zoo vreemd eindigt. | Boekbeoordeling van de Ned. Hervormde Zondagsscholenbond op Geref. Grondslag, 1930 Open Boekbeoordeling. |