|
|
|
|
| A.J. Hoogenbirk Verkeerd en terecht, druk 1, 40 blz. | Een rijk Hamburgsch koopman toont door woord en daad zijn belangstelling voor den zoon van zijn overleden pakhuismeester. De komst van een neef in het huis van den koopman, die met zijn adeltrots al dadelijk den beschermeling van zijn oom grieft, brengt allengs verwijdering tusschen den koopman en den jongen Walbers. De verwijdering wordt spoedig aan de zijde van den laatste verbittering, welke zich ten slotte openbaart in een verwoeder aanval op den adellijken neef. Hij vernietigt daardoor zijn toekomst als deelgenoot in de groote koopmanszaak en begeeft zich met een hart vol haat en vijandschap naar zee. 't Gaat hem goed. Op een terugreis naar 't vaderland komt ook zijn "verdringer" aan boord. Er onstaat brand. Door zijn toedoen bereikt het brandende schip nog de Spaansche kust. Zijn vijand ligt bewusteloos aan dek. Hij is de laatste van het scheepsvolk, die zich aan boord bevindt. Er ontbrandt een felle strijd in zijn ziel, maar hij ontfermt zich, en redt den jongen man, die hem verdrong uit zijn plaats en die hem menigmaal heeft beleedigd. En nu komt alles "terecht". De trots bij den één is gebroken, de haat bij den ander is bekoeld. Zij leven voortaan als goede vrienden en worden beiden gezegend. Het thema van dit verhaal is niet nieuw. Toch werkte de Schijver het niet onverdienstelijk uit. Maar het Christelijk element kon sterker zijn. Er wordt niet gewezen op het eenige wapen in de strijd tegen de zonde, het vluchten tot den Heere; er wordt niet gesproken van behoefte aan schuldvergiffenis in het bloed des Kruises. Dat is de zwakke plek van dit overigens goede boekje. De Schrijver heeft zijn oude gewoonte om Heer te schrijven inplaats van Heere, nog niet kunnen prijsgeven. De kwade gevolgen van trots en van eerzucht worden hier in 't rechte licht gesteld. De teekening van de zonde is naar het leven, maar de prediking van de genade ontbreekt o.i. te veel. De uitvoering van dit boekje is uitnemend. Er ontbreekt niets aan. Toch kunnen we, al is het niet met zooveel warmte als dat bij andere boeken van den Schrijver het geval is, ook dit boekje wel aanbevelen. Hoogenbirk's naam staat er borg voor, dat er niets verkeerds in gevonden wordt. al wordt er naar onze overtuiging iets in gemist. |  Boekbeoordeling van Kinderlectuur voor de Zondagsschool door de Commissiën van "Jachin", 1917 Open Jachin-boekbeoordelingen. |
| A.J. Hoogenbirk Verkeerd en terecht, druk 1, 40 blz. | De pakhuisknecht Wolters van den heer Lehman te Hamburg wordt door een neervallende kist gedood. Lehman zorgt van nu af uitstekend voor de weduwe en haar zoontje Hendrik. Hij bekostigt geruimen tijd de geheele opvoeding van Hendrik Wolters, totdat zijn zuster met haar Harry bij hem komt inwonen. Harry is een kleine windbuil, en behandelt Hendrik altijd uit de hoogte, maar bij oom Lehman heelt Harry altijd een wit voetje. Nu wordt de heer Lehman koeler tegen Hendrik. Deze gaat naar zee. Bij een latere reis raakt het schip, waarop hij stuurman en Harry passagier is, in brand, en Hendrik redt Harrys leven. Nu wordt alles weer vergeven en vergeten. Heb uw vijanden lief, dat is de strekking van 't verhaal. Taal en stijl zijn niet bijzonder aantrekkelijk. De taal is wel goed verzorgd, maar de stijl wel wat slijf en kroniekmatig. Bovendien kan men goed merken, dat het een werkje uit het Duitsch is. Matig aanbevolen voor 12 jarigen. | Boekbeoordeling in bijblad van "De Christelijke Familiekring : tijdschrift voor zondagsschool en huisgezin", 1917 |